موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

در زمان خلافت امام علی (علیه السلام) در کوفه زره آن حضرت گم شد.پس از چندی در نزد یک مرد مسیحی پیدا شد.
علی( علیه السلام) او را به محضر قاضی برد و اقامه دعوی کرد که این زره از آن من است،نه آن را فروخته ام و نه به کسی بخشیده ام و اکنون آن را در نزد این مرد یافته ام.
قاضی به مسیحی گفت: خلیفه ادعای خود را اظهار کرد،تو چه می گویی؟
او گفت:این زره مال خود من است.
قاضی رو کرد به علی (علیه السلام )و گفت:تو مدعی هستی و این شخص منکر است،علی بر توست که شاهد بر مدعای خود بیاوری.
علی علیه السلام خندید و فرمود: قاضی راست می گوید. اکنون باید من شاهد بیاورم،ولی من شاهد ندارم.
قاضی روی این اصل که مدعی شاهد ندارد،به نفع مسیحی حکم کرد و او هم زره را برداشت و رفت.
مرد مسیحی که خود بهتر می دانست که زره مال کیست،پس از آن که چند گا می، پیمود وجدانش مرتعش شد و برگشت،گفت: این طرز حکومت و رفتار از نوع رفتارهای بشر عادی نیست،از نوع حکومت انبیا است و اقرار کرد که زره از آن علی( علیه السلام) است.
طولی نکشید او را دیدند مسلمان شده و با شوق و ایمان در زیر پرچم علی علیه السلام در جنگ⚔ نهروان می جنگد.

داستان از زندگانی امام علی (علیه السلام)

امام علی علیه السلام فرمود: اگر احساس کنم کسی چیزی را از من می‌خواهد قبل از آن‌که نیاز خود را مطرح کند به او می‌بخشم، زیرا حقیقت بخشش و کَرَم، ناخواسته بخشیدن است.

و به نیازمندان فرمود که:نیازهای خود را برروی کاغذی بنویسند، تا ذلّت و خواری سئوال کردن در چهره شان نمایان نشود.

وقتی حارث همدانی در یکی از شب‌ها خدمت امام علی علیه‌السلام رسید، ودست نیاز به طرف امام علی علیه السلام دراز نمود، ودر خواست کمک کرد،امام علی علیه السلام چراغ را خاموش کرد تا چهره او را ننگرد و فرمود:

 برای این چراغ را خاموش کردم که چهره ات دچار شرم و شکستگی نشود.

بحارالانوار

همان‌طور که قرآن نیز فرموده است بخشش باید به دور از ریا و منت باشد و در این کمک کردن به دیگران نباید شخصیت و آبروی مومن خدشه‌دار گردد .

اعطای هدیه به همسر از زوایای گوناگون به سازگاری همسران کمک می کند از جمله:

پاکسازی اخلاقی

جلب محبت

پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلم)دراین زمینه میفرمایند:

به یکدیگرهدیه دهید،
هدیه کینه هاراازبین میبرد.

همسران سازگار

اصبغ بن نباته می گوید: به حضور امیر مؤمنان علی (ع) آمدم، دیدم غرق در فکر و اندیشه است و در زمین خط می کشد، پرسیدم:
(ای امیر مؤمنان! چرا تو را اینگونه در فکر و اندیشه می‌نگرم،که به زمین می‌نگری و آن را خط می‌کشی؟ آیا به (رهبری) در زمین، اشتیاق یافته ای؟

امام علی: نه به خدا سوگند، هرگز حتی یک روز نبوده که من شیفته خلافت یا دنیا گردم، بلکه درباره مولودی که یازدهمین فرزند من است (یعنی درباره حضرت مهدی علیه السلام) فکر می‌کردم، درباره همان مهدی (ع) که سراسر زمین را همان‌گونه که پر از ظلم و جور شده، پر از عدل و داد می کند، برای او غیبت و سرگردانی وجود دارد، بعضی در این راستا گمراه گردند و بعضی راه هدایت را شناخته و می پیمایند.

اصبغ بن نباته: ای امیر مؤمنان! غایب بودن آن حضرت و سرگردانی تا چه حد است؟

امام علی: طول غیبت، شش روز یا شش ماه، یا شش سال است (واحد هر دوره، شش مرحله است و خداوند پس از آن شش مرحله، آن حضرت را آشکار می کند).

اصبغ بن نباته: آیا این (غیبت و سرگردانی) واقع شدنی است؟

امام علی: آری، این موضوع مسلم است و انجام شدنی است، ولی ای اصبغ! تو کجا و این امر کجا؟ (یعنی تو شایسته هماهنگی و همسوئی با چنان رهبری مهم را نداری) آنها (که غیبت را درک کرده و در این راه استوارند) نیکان این امت همراه نیکان این عترت (خاندان رسول اکرم - ص) هستند.

اصبغ بن نباته: بعد از آن چه می شود؟

امام علی: بعد از آن، هر چه خدا بخواهد، انجام می شود، زیرا برای خدا مقدرات وارده ها و نتیجه‌ها و پایان‌ها است.
محمد مهدی اشتهاردی، داستان‌هایی از اصول کافی

حضرت امام صادق عليه السلام

مَنْ قالَ فى كُلِّ يَوْمٍ مِائَةَ مَرَّةٍ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‏ِ دَفَعَ اللّه‏ُ بِها عَنْهُ سَبْعينَ نَوْعا مِنَ الْبَلاءِ اَيْسَرُهَا الْهَمُّ؛

هر كس در هر روز صد مرتبه لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‏ِ بگويد، خداوند هفتاد نوع بلا را از او دفع مى‏ كند، كه كوچكترين آن غم و اندوه است.

ثواب الأعمال ص ۱۶۲.

سعی کنیم با مردم با متانت صحبت کنیم.

 و در سخن گفتن جاذبه داشته باشیم و چاشنی طنز و شوخی رو اضافه کنیم تا کلام ما دلنشین شود.

ما در اسلام هم جاذبه داریم هم دافعه

تا جایی میتوانیم وقتی می بینیم افرادی شئونات رو رعایت نمیکنند،آرام و نیکو آنها را امربه_معروف و نهی_ازمنکر کنیم.

تا تاثیر کلام ما چندین برابر شود.

امام صادق علیه‌السلام خدمتکاری داشت که نافرمانی می‌کرد. روزی امام او را برای انجام کاری بیرون فرستاد. مدتی گذشت و او بازنگشت. امام صادق علیه‌السلام ، خود، برای پیگیری آن کار از خانه خارج شد. او را در مسیر راه دید که گوشه‌ای خوابیده بود. آفتاب به گرمی می‌تابید و هوا گرم بود. امام بدون این‌که او را بیدار کند،
در کنارش نشست تا غلام از خواب بیدار شود. وقتی بیدار شد، با مهربانی به او فرمود: “ای غلام! به خدا حق تو نیست که هم شب را بخوابی و هم روز را، بلکه بایستی شب استراحت کنی و روزت را به انجام کارها اختصاص دهی.”

در قلمرو آفتاب: داستان‌هایی از سیره اخلاقی پیشوایان معصوم علیه السلام

سیره ائمه علیهم‌السلام همواره بر این بوده است که بخشی از شبانه‌روز را به کار و تلاش و بخشی را به استراحت و بخشی را به تفریح می‌پرداختند و ما به‌عنوان پیروان آن ائمه باید از سعی و تلاش دست برنداریم.

روزی حضرت امیرالمؤمنین علی( علیه السلام )نزد اصحاب خود فرمودند:
من دلم خیلی به حال ابوذر غفاری می سوزد خدا رحمتش کند.
اصحاب پرسیدند:چطور؟
مولا فرمودند: آن شبی که به دستور خلیفه ماموران جهت بیعت گرفتن از ابوذر برای خلیفه به خانه ی او رفتند، چهار کیسه ی اشرفی به ابوذر دادند تا با خلیفه بیعت کند.
ابوذر خشمگین شد و به مامورین گفت:
شما دو توهین به من کردید:
اول اینکه فکر کردید من علی فروشم و آمدید من را بخرید،
دوم ،بی انصاف ها آیا ارزش علی چهار کیسه اشرفی است؟
شما با این چهارکیسه اشرفی میخواهید من علی فروش شوم!؟
تمام ثروت های دنیا را که جمع کنی با یک تار موی علی عوض نمی‌کنم.
آن ها را بیرون کرد و درب را محکم بست.
مولا گریه می کردند و می فرمودند:
به خدایی که جان علی در دست اوست قسم،آن شبی که ابوذر درب خانه را به روی سربازان خلیفه محکم بست…. سه شبانه روز بود که او و خانواده اش هیچ نخورده بودند.

1001داستان از زندگانی امام علی (علیه السلام)

شـیخ صـدوق مـى‌گوید: رسول خدا (صلى االله علیه و آله و سلم ) فرمودند: رجب قطعا ماه استوار خداوند است که هیچ ماهى به احترام و فضل آن نزد خدا نمى رسد . در زمان جاهلیت نیز مردم آن را بزرگ مـى‌دانستند و هنگامى که اسلام آمد، بزرگى و فضیلت آن را بیشتر نمـود . رجـب قطعـا مـاه خـدا،شعبان ماه من ، و رمضان ماه امت من مى باشد . بدانید که اگر کسى یـک روز رجـب را بخـاطر ایمان و پاداش الهى روزه بگیرد، سزاوار رضایت بزرگتر خداوند مـى شـود و روزه او در ایـن روز خشم خدا را خاموش کرده و درى از درهاى آتش را را به روى او مى بندد . و اگر به اندازه پـرى زمین طلا بدهد، بهتر از روزه اش نخواهد بود . و اگر روزه اش را براى خدا خـالص نمایـد هـیچ خیرى از دنیا مگر نیکى هایش پاداش او را کامل نمى کند . و موقعى کـه شـب شـد، ده دعـاى مستجاب دارد . اگر خواسته دنیایى داشته باشد، خدا به او مى دهد والا خیرهایى براى او ذخیره مى کند که از بهترین چیزهایى است که اولیا و برگزیدگان خدا آن را در دعـاى خـود خواسـته‌اند.
:books:المراقبات،ص ۱۱۱

ابو حمزه ثمالی می‌گوید: از حضرت امام محمد باقر(علیه السلام) پرسیدم: ای فرزندرسول خدا! مگر شما ائمه! همه قائم به حق نیستید؟
فرمود: بلی!
عرض کردم: پس چرا فقط امام زمان علیه‌السلام قائم نامیده شده است؟

حضرت فرمود: هنگامی که جدم حسین‌بن‌علی
علیهم السّلام به شهادت رسید، فرشتگان آسمان به درگاه خداوند متعال نالیدند و گریستند و عرضکردند: پروردگارا!
آیا کسی را که برگزیده‌ترین خلق تو را به قتل
رسانده است به حال‌خود وامی گذاری؟
خداوند متعال به آن‌ها وحی فرستاد: آرام
گیرید! به عزّت و جلالم سوگند از آن‌ها انتقام خواهم کشید ،هرچند بعد از گذشت زمانی باشد.
آنگاه پرده حجاب را کنار زده و فرزندان حسین علیه السلام را که وارثان امامت بودند،به آن‌ها
نشان داد.
ملائکه از دیدن این صحنه بسیار مسرور شدند.

یکی از آن‌ها در حال قیام نماز می خواند.
حق تعالی فرمود: به وسیله‌ی این قائم ازآن‌ها
انتقام خواهم گرفت.

 داستان هایی از امام زمان (عج)

✍امام باقر علیه السلام:

‌خوبی و بدی در روز جمعه چند برابر(حساب) می‌شود. روز جمعه سرور روزهاست، خداوند نیکی‌ها را در آن چند برابر می‌کند و گناهان را در آن می‌زداید و درجات را در آن بالا می‌برد و دعاها را در آن مستجاب می‌کند و اندوه‌ها را در آن بر طرف می‌سازد و حاجت‌های بزرگ را در آن بر می‌آورد.
‌
امام محمد باقر علیه السلام فرمود: در هر شب جمعه، از اول شب تا آخر آن، فرشته ای از سوی خداوند از عرش الهی ندا می‌کند: ‌آیا مؤمنی هست که پیش از طلوع صبح، برای آخرت و دنیای خود، روزی، شفای بیماری، و نجات از زندان مرا بخواند تا من دعای او را مستجاب، توبه‌اش را قبول، روزی اش را زیاد، بیماری و غم‌اش را برطرف و ستمِ ستمگر را از او دفع کنم؟

 ثواب الاعمال، ص۱۴۳
 دایرة المعارف تشیع، ج۷

امام باقر علیه‌السلام فرمود:
یکی از شاهان بنی‌اسرائیل اعلام کرد: شهری می‌سازم که هیچ گونه عیبی نداشته باشد و هیچ‌کس نتواند در آن عیبی بیابد فرمان داد معمارها و بناها و کارگرها مشغول شدند و آن شهر با آخرین سیستم و با تمام امکانات ساخته شد .
پس از آنکه ساختن شهر به پایان رسید مردم از شهر دیدن کردند و همه آن‌ها به اتفاق نظر گفتند :شهری بی‌نظیر و بی‌عیب است .

دراین‌میان مردی نزد شاه آمد و گفت: اگر به من امان بدهی و تأمین جانی داشته باشم عیب این شهر را به تو می‌گویم.

 شاه گفت: به توامان دادم.

آن مرد گفت: این شهر دو عیب دارد:

۱-صاحبش می‌میرد

۲-این شهر سرانجام بعد از تو خراب می شود.

شاه فکری کرد و گفت: چه عیبی بالاتر از این دو عیب!
سپس به آن مرد گفت: به نظر تو چه کنم؟ آن مرد گفت :شهری بساز که باقی بماند و ویران نشود و تو نیز در آن همیشه جوان باشی و پیری به سراغت نیاید و آن شهر،بهشت است.
شاه جریان را به همسرش گفت، همسرش فکری? کرد و گفت: در میان همه افراد شهر تنها همین مرد راست گفته است.

بحارالانوار،ج۱۴

امام جواد عليه السلام:

هر كس نداند كارى را از كجا آغاز كند، از به سرانجام رساندن آن درماند
مَن لَم يَعْرِفِ المَوارِدَ أعْيَتْهُ المَصادِرُ

ميزان الحكمه جلد3 صفحه 54

مردی خدمت رسول خدا (ص)آمد و عرض کرد:همسری دارم که هرگاه وارد خانه می شوم به استقبالم می آید و چون خارج می شوم بدرقه ام می کند و زمانی که مرا اندوهگین می بیند ، می گوید :اگر برای روزی غصّه می خوری ، بدان که دیگری آن را به عهده گرفته و اگر برای آخرت غصّه می خوری ، خدا اندوهت را زیاد کند ( بیشتر به فکر آخرت باشی).رسول خدا (ص)فرمود:خداوند در روی زمین عاملان و کارگزارانی دارد و این زن یکی از عاملان خداست .او نصف پاداش شهید را دارد .
وسائل ، ج۱۴ ، ص ۱۷.
زن باید، هنگام بیرون رفتن شوهر از خانه، او را بدرقه کند، چند قدمی پشت_سرش برود ، مرد خدا حافظی کند و خانم شوهر خود را به خدا بسپارد.
بهشت خانواده،ص۲۴.

روزی حضرت موسی (ع) در كوه طور،
به هنگام مناجات عرض كرد:

ای پروردگار جهانیان!
جواب آمد: لبیك!
سپس عرض كرد:
ای پروردگار اطاعت كنندگان!
جواب آمد:‌ لبیك!
سپس عرض كرد:‌ ای پروردگار گناه كاران!
موسی علیه السلام شنید:
“لبیك، لبیك ، لبیك!”
حضرت گفت:
خدایا به بهترین اسمی صدایت زدم، یكبار جواب دادی؛ اما تا گفتم: ای خدای گناهكاران، سه مرتبه جواب دادی؟

خداوند فرمود: ای موسی! عارفان به معرفت خود و نیكوكاران به كار خود و مطیعان به اطاعت خود اعتماد دارند؛ اما گناهكاران جز به فضل من پناهی ندارند.
اگر من هم آنها را از درگاه خود ناامید گردانم به درگاه چه كسی پناهنده شوند؟

کتاب قصص التوابین ص ١٩٨