موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

امام صادق علیه‌السلام خدمتکاری داشت که نافرمانی می‌کرد. روزی امام او را برای انجام کاری بیرون فرستاد. مدتی گذشت و او بازنگشت. امام صادق علیه‌السلام ، خود، برای پیگیری آن کار از خانه خارج شد. او را در مسیر راه دید که گوشه‌ای خوابیده بود. آفتاب به گرمی می‌تابید و هوا گرم بود. امام بدون این‌که او را بیدار کند،
در کنارش نشست تا غلام از خواب بیدار شود. وقتی بیدار شد، با مهربانی به او فرمود: “ای غلام! به خدا حق تو نیست که هم شب را بخوابی و هم روز را، بلکه بایستی شب استراحت کنی و روزت را به انجام کارها اختصاص دهی.”

در قلمرو آفتاب: داستان‌هایی از سیره اخلاقی پیشوایان معصوم علیه السلام

سیره ائمه علیهم‌السلام همواره بر این بوده است که بخشی از شبانه‌روز را به کار و تلاش و بخشی را به استراحت و بخشی را به تفریح می‌پرداختند و ما به‌عنوان پیروان آن ائمه باید از سعی و تلاش دست برنداریم.