موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

در زمان خلافت امام علی (علیه السلام) در کوفه زره آن حضرت گم شد.پس از چندی در نزد یک مرد مسیحی پیدا شد.
علی( علیه السلام) او را به محضر قاضی برد و اقامه دعوی کرد که این زره از آن من است،نه آن را فروخته ام و نه به کسی بخشیده ام و اکنون آن را در نزد این مرد یافته ام.
قاضی به مسیحی گفت: خلیفه ادعای خود را اظهار کرد،تو چه می گویی؟
او گفت:این زره مال خود من است.
قاضی رو کرد به علی (علیه السلام )و گفت:تو مدعی هستی و این شخص منکر است،علی بر توست که شاهد بر مدعای خود بیاوری.
علی علیه السلام خندید و فرمود: قاضی راست می گوید. اکنون باید من شاهد بیاورم،ولی من شاهد ندارم.
قاضی روی این اصل که مدعی شاهد ندارد،به نفع مسیحی حکم کرد و او هم زره را برداشت و رفت.
مرد مسیحی که خود بهتر می دانست که زره مال کیست،پس از آن که چند گا می، پیمود وجدانش مرتعش شد و برگشت،گفت: این طرز حکومت و رفتار از نوع رفتارهای بشر عادی نیست،از نوع حکومت انبیا است و اقرار کرد که زره از آن علی( علیه السلام) است.
طولی نکشید او را دیدند مسلمان شده و با شوق و ایمان در زیر پرچم علی علیه السلام در جنگ⚔ نهروان می جنگد.

داستان از زندگانی امام علی (علیه السلام)