موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

?يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ /إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ

در آن روز که مال و فرزندان سودى نمى بخشد/مگر کسى که با قلب سلیم به پیشگاه خدا آید. (شعراء/۸۹-۸۸)

بدیهى است منظور از مال و فرزندان در اینجا، مال و فرزندانى نیست که در طریق جلب رضاى خدا به کار گرفته شده باشند، بلکه، تکیه روى جنبه هاى مادى مسأله است، منظور این است که: سرمایه هاى مادى در آن روز مشکلى را حل نمى کند، اما در صورتى که در طریق اطاعت فرمان پروردگار قرار گیرند سرمایه مادى نخواهند بود، رنگ الهى و صبغة اللّه به خود مى گیرند و باقیات الصالحات محسوب مى شوند.

تنها سرمایه نجات بخش در قیامت، قلب سلیم است، چه تعبیر جامع و جالبى!

تعبیرى که هم ایمان خالص و نیت پاک در آن وجود دارد، و هم هر گونه عمل صالح; چرا که چنین قلب پاکى، ثمره اى جز عمل پاک نخواهد داشت.

تفسیر نمونه