موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

?وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا يُبْدينَ زينَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‏ جُيُوبِهِنَّ وَ لا يُبْدينَ زينَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبائِهِنَّ أَوْ آباءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنائِهِنَّ أَوْ أَبْناءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَني‏ إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَني‏ أَخَواتِهِنَّ أَوْ نِسائِهِنَّ أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُنَّ أَوِ التَّابِعينَ غَيْرِ أُولِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلى‏ عَوْراتِ النِّساءِ وَ لا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ ما يُخْفينَ مِنْ زينَتِهِن (۳۱- نور)

?به زنان با ایمان بگو از نگاه كردن به مردان نامحرم خوددارى كنند و دامان خود را از گناه حفظ نمایند و نباید زینت خود را آشكار سازند جز آن مقدار كه طبیعتا ظاهر است‏ و باید روسری‌های خود را روی سینه‏‌هاى خود بیندازند. آن‌ها نباید زینت خود را آشكار سازند مگر برای شوهران‌شان و … (یازده مورد دیگر) و هنگام راه رفتن پاهاى خود را به زمین نزنند تا زینت پنهانی‌شان برای نامحرمان دانسته شود.

این آیه شریفه در بردارنده چند حکم مهم در مورد رعایت عفت و پاکدامنی است که رعایت تمام آنها برای بانوان مسلمان لازم و ضروری است:

۱. «چشم‏‌چرانى» و دیدن صحنه های حرام همان‌گونه كه بر مردان حرام است بر زنان نیز حرام مى‏‌باشد.

۲. «پوشاندن شرمگاه» در مقابل نگاه دیگران، همان‌گونه که برای مردان واجب است براى زنان نیز واجب است.

۳. «پنهان کردن محل‌هایی از بدن که معمولا تزیین می کنند» یا زینت‌هایی که معمولا از دید نامحرم پنهان است را درمعرض دید او قرار دهند؛ مگر دست‌ها تا مچ و گردی صورت به شرط آنکه زینت نداشته و بدون آرایش باشد.

۴. «وجوب رعایت حجاب»: زنان باید اندام خود را در مقابل دیگران بپوشانند براین اساس واجب است حجاب را رعایت کنند.

خُمُر جمع خِمار است و خمار آن جامه‏‌اى است كه زن سر خود را با آن مى‏‌پوشاند و اضافه آن را روی سینه‏‌اش آویزان مى‏‌كند. كلمه جیوب جمع جَیب است و مراد از آن، سینه‏‌ها است بنابراین معنای آیه این می شود كه به زنان دستور بده تا اطراف مقنعه‏‌های خود را روی سینه‏‌هاى خود انداخته و آن را بپوشانند.

۵. «پرهیز از جلب کردن توجه نامحرم به هنگام راه رفتن»: به هنگام راه رفتن پاهاى خود را به زمین نزنند تا توجه نامحرم به آن‌ها جلب شود. (به احتمال خیلی قوی کفش‌های صداداری که این روزه زنان به پا می کنند مصداق این فراز قرار بگیرد)

:books:برگرفته از توضحیات المیزان و نمونه در ذیل آیه شریفه

?وَ ذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَى‏ فىِ الظُّلُمَتِ أَن لَّا إِلَاهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنىّ‏ كُنتُ مِنَ الظَّلِمِینَ(۸۷)فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمّ‏ وَ كَذَالِكَ نُجِى الْمُؤْمِنِینَ(۸۸- انبیاء)

?و یاد كن صاحب ماهى (حضرت یونس) را ‏ زمانى كه خشمناك از میان قومش‏ رفت و گمان كرد كه ما زندگى را بر او تنگ نخواهیم گرفت؛ پس در تاریكى‏‌هاى شب، زیر آب و در دل ماهى‏، ندا داد كه: معبودى جز تو نیست تو از هر عیب و نقصى منزّهى، همانا من از ستمكارانم. پس ندایش را اجابت كردیم و از اندوه نجاتش دادیم و این‏‌گونه مؤمنان را نجات مى‏‌دهیم.

«نون» در لغت به معنى ماهى عظیم یا به تعبیر دیگر نهنگ یا وال است‏. مراد از ذو النون (صاحب ماهى)، یونس پیغمبر علیه السلام است كه از طرف پروردگار بر اهل نینوا مبعوث شد و ایشان را دعوت كرد ولى ایمان نیاوردند. پس از مدتی که ایمانشان نا امید شد نفرینشان كرد و از خدا خواست تا عذابشان كند.

یونس در حالی که از قومش غضبناک بود از میانشان بیرون شد و آنها را به عذاب خدا سپرد و رفت بدون اینكه از ناحیه خدا دستورى داشته باشد. اما همین كه نشانه‏‌هاى عذاب نمودار شد قوم او توبه كردند و ایمان آوردند. پس خدا عذاب را از ایشان برداشت و خداوند صحنه‏‌اى به وجود آورد كه در نتیجه یونس به شكم یك ماهى بزرگ فرو رفت و در آنجا زندانى شد تا آنكه خدا آن بلیه را از او برداشته دو باره به سوى قومش فرستاد.

جمله « كَذلِكَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ» نشان مى‏‌دهد نسخه ای که یونس علیه السلام آن را برای نجات خود به کار بست و خداوند او را از گرفتاری رهایش کرد جنبه اختصاصی نداشته است. بسیارى از حوادث غم‏‌انگیز و گرفتاری‌هاى سخت و مصیبت‏‌بار مولود گناهان ماست.

هر انسان مومنی می تواند با به کار بستن همان سه نكته‏‌اى كه یونس علیه السلام به کار بست، نجات و رهایى حتمى خود را از خداوند متعال طلب کند: ۱- توجه به حقیقت توحید و اینكه هیچ معبود و هیچ تكیه‏‌گاهى جز خدای سبحان نیست.۲- پاك شمردن و تنزیه خدا از هر عیب و نقص و ظلم و ستم، و پرهیز از هر گونه گمان سوء در باره ذات پاك او ۳- اعتراف به گناه و تقصیر خویش.

«ای حسین! درکربلا، تو یکایک شهدا را در آغوش می کشیدی، می بوسیدی، وداع می کردی . آیا ممکن است هنگامی که من نیز به خاک و خون خود می غلتم; تو دست مهربان خود را بر قلب سوزان من بگذاری و عطش عشق مرا به تو و به خدای تو سیراب کنی؟ از این دنیای دون می گریزم . از اختلافات، خودنمایی ها، غرورها، خودخواهی ها، سفسطه ها، مغلطه ها، دروغ ها و تهمت ها خسته شده ام . احساس می کنم که این جهان، جای من نیست . آنچه دیگران را خوشحال می کند; مرا سودی نمی رساند .
سرورم! آمده ام تا در رکابت علیه کفر و ظلم و جهل بجنگم . با همه وجود آمده ام . تاسوعاست . گروهی بزرگ از یزیدیان با تانک ها و توپ ها و زره پوش ها و ماشین های زیاد و سربازان فراوان در حرکتند . حق با باطل رو به رو شده است . دشمن سیل آسا پیش می آید و من می خواهم مثل یکی از اصحاب تو در کربلا بجنگم .»

یکی از بهترین راه های مقابله با کودکان لجباز،دادن حق انتخاب به آن ها می باشد.
به طور مثال اگر قصد دارید که لباس های او را تعویض کنید،به جای اینکه به او بگویید این لباست را بپوش،تعدادی از لباس های مناسب به کودک بدهید واز او بخواهید که خودش انتخاب کند.

?أَ يَحْسَبُونَ أَنَّما نُمِدُّهُمْ بِهِ مِنْ مالٍ وَ بَنين (۵۵) نُسارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْراتِ بَلْ لا يَشْعُرُون (۵۶- مومنون)

?آیا گمان مى‏‌كنند افزونى و گسترشى كه به سبب مال و اولاد به آنان مى‏‌دهیم؛ برای آن است که مى‏‌خواهیم در عطا كردن خیرات به آنان شتاب ورزیم؟ [چنین نیست‏] بلكه [آنان‏] درك نمى‏‌كنند.

تصوری بین دینداران بی بضاعت و بی دینان ثروتمند رواج دارد که گمان می کنند داشته و انباشته آنان که بی دینی می کنند همه از لطف و عنایت ویژه خداوندی به آن‌هاست و به تعبیر دیگر خدا نظر خیر و رحمت به آنها کرده است که اینچنین ثروت و دارایی مالی و فامیلی را به زندگی آن‌ها سرازیر کرده است؛ اما خدا در این آیات خط بطلان بر چنین تصوری کشیده و صاحبان این پندار را افرادی قلمداد کرده است که از درک و شعور لازم برای فهم حقیقت این امر بی بهره اند.

 زیرا آن‌ها نمى‏‌دانند كه این فرزندان و اموال فراوان در حقیقت یك نوع عذاب و مجازات یا مقدمه عذاب و كیفر براى آنها است. آنها نمى‏‌دانند كه خدا مى‏‌خواهد آن‌ها را در ناز و نعمت فرو برد تا به هنگام گرفتار شدن در چنگال كیفر الهى، تحمل عذاب بر آنها دردناك‌تر باشد؛ زیرا اگر درهاى نعمت به روى انسان بسته شود او آمادگى پذیرش ناراحتیها را پیدا می کند؛ اما اگر كسى را از میان ناز و نعمت بیرون كشند و به زندان مخوف و حشتناكى بیفكنند فوق العاده برای او دردناك خواهد بود.

بعلاوه این فراوانى نعمت، پرده‏‌هاى غفلت و غرور را بر روى چشمان او ضخیم‏تر مى‏كند تا آنجا كه راه باز گشت بر او غیر ممكن مى‏‌شود و این همان چیزى است كه در سایر آیات قرآن از آن به قانون استدراج‌ یاد شده است.

به همت معاونت پژوهش مؤسسه آموزش عالی حوزوي  فاطميه دامغان جلسه دفاعیه پایان نامه خانم زهرا علي بيگي در تاریخ 17/6/1399ساعت 10در مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران استان سمنان و موسسه آموزش عالي حوزوي فاطميه دامغان برگزار شد.

روزدوشنبه  مورخ 17/6/1399 در مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران استان سمنان و موسسه آموزش عالي حوزوي فاطميه دامغان به صورت غیرحضوری  جلسه دفاعیه پایان نامه سرکار خانم   «زهرا علي بيگي »طلبه سطح سه رشته فقه و اصول به صورت ویدئو کنفرانس برگزار شد. طلبه گرامی در این جلسه از پایان نامه خود با عنوان «بررسي فقهي و حقوقي ماهيت حبس و نسبت آن با وقف»با  راهنمایی «سركار خانم خواجه زاده»  و داوری « حجت الاسلام و المسلمین عليرضا صابريان» دفاع کردند وموفق به کسب امتیاز عالي شدند.

عبدالله از بزرگان و شجاعان بانفوذ کوفه بود.
در روز عاشورا هنگامی که بیشتر یاران سیدالشهدا علیه السلام به شهادت رسیدنداو و برادرش عبدالرحمان به محضر امام حسین علیه السلام آمده وگفتند:
ای ابو عبدالله!دشمن مارا محاصره کرده دوست داریم در کنار تو بجنگیم و جان خویش را فداسازیم!
امام حسین علیه السلام به آنها خوش آمد گفت و اجازه میدان داد.
شهادت

عبدالله عاشقانه و خالصانه در نبردی شکوهمند به شهادت رسید او در هنگام شهادت۲۵سال سن داشت.در زیارت رجبیه و ناحیه مقدسه به او و برادرش سلام داده شده است.
السلام علی عبدالله و عبدالرحمان ابنی عروه بن حراق الغفاریین.

انساب الاشراف،ج۳،ص۱۹۸

☘شادی روح شهید کربلا عبدالله بن عروه صلوات☘

?يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَ أَيْديهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ بِما كانُوا يَعْمَلُون (۲۴- نور)

?روزى كه زبان‏‌ها و دست‏‌ها و پاهایشان بر ضد آنان به گناهانى كه همواره انجام مى‏‌دادند، شهادت می دهند.

پیام آیه صریح است و روشن و نیازی به توضیح ندارد؛ تنها چیزی که می توان گفت توجه به هشداری است که در آیه نهفته است. هشدار به کسانی که گناه در خلوت را ساده انگاشته و به راحتی از کنار آن می گذرند غافل از آنکه در مخفی ترین مکان‌ها همواره شاهدانی با ما هستند که گناه، خیانت و جنایت را درک کرده و در آن روز که محکمه عدل الهی بر پا می شود بر علیه ما شهادت می دهند.
نمونه

?وَ عَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَّكُمْ لِتُحْصِنَكُم مِّن بَأْسِكُمْ فَهَلْ أَنتُمْ شَاكِرُونَ(۸۰- انبیاء )

?ما ساختن زره را به داود علیه السلام آموختیم، تا شما را در جنگ‌هایتان حفظ كند. آیا شكر آن را به جا مى‏‌آورید؟

«لبوس» بر اساس آنچه که صاحب تفسیر مجمع البیان مى‏‌گوید هر گونه اسلحه دفاعى و تهاجمى؛ مانند زره، شمشیر و نیزه را شامل مى‏‌شود؛ ولى عبارت « لِتُحْصِنَكُم؛ تا شمارا حفظ کند» قرینه خوبی است که نشان مى‏‌دهد «لبوس» در اینجا به معنى زره است.

نکته ای که در این آیه وجود دارد این است که خداوند متعال می فرماید ما به داود علیه السلام یاد دادیم که چگونه زره بسازد بعد جمله ای دارد که معلوم می شود این تعلیم برای نفع شخصی نبوده است چون نمی فرماید آموختیم تا با ساخت و پوشیدن زره از خود محافظت کند بلکه می فرماید تا شما را از خطر حفظ کند این جمله نشان می دهد که تعلیم صنعت زره و ساخت آن به دست داود علیه السلام برای منفعتی عام و حفظ مومنان از خطر دشمنان بوده است. آنگاه در پایان در قالب سوالی به جامعه ایمانی توصیه اکید می کند که قدر این نعمت را دانسته و نسبت به آن شکرگزار باشند.

زره امروز جامعه اسلامی ادوات نظامی و تدافعی و نیز هسته است که خداوند متعال دانش ساخت و تجهیز آن را به دانشمندان ما عنایت می کند ما نیز وضیفه داریم بر اساس دستور قرآن کریم قدردان آن‌ها و سپاسگذار این نعمت الهی باشیم.

 مجمع البیان

عابس از یاران باوفای امام حسین علیه السلام و به قولی از خاصان امام علی علیه السلام است.وی از دلاوران، سخنوران،عابدان و شب زنده داران شیعه بود.
عابس نخستین کسی بود که در منزل مختار هنگام قرائت نامه امام حسین علیه السلام برای شیعیان کوفه به پا خاست و به حضرت مسلم گفت؛به خدا قسم از چیزی که درباره ی آن تصمیم گرفتم سخن می گویم.با شمشیرتان می جنگم واز شما دربرابر دشمن دفاع می کنم تا به پیشگاه خدا روم و ازاین کار جز ثواب چیزی نمی خواهم.

شهادت

عابس به میدان جنگ رفت هنگامی که دید هیچ کس برای مبارزه جلو نمی آید زره از تن درآورد کلاه خود را برداشت و به سپاه کوفه حمله کرد و آرایش سپاه ابن سعد را بهم ریخت به فرمان عمربن سعد او را سنگ باران کردند.
پیکر بی سر عابس را امام حسین علیه السلام به خیمه مخصوص شهدا منتقل کرد و بعد از واقعه عاشورا توسط قبیله بنی اسد به خاک سپرده شد.

طبری،ج ۵،ص۴۴۴

شادی روح شهید کربلا عابس بن ابی شبیب صلوات

 زن سالاری غلط است. مرد سالاری هم غلط است. اسلام نه زن سالار و نه مرد سالار است، حق سالار است.

اینکه می‌گوید: من به تو گفتم، کسی نگوید: من! اگر حرف حق است انجام بدهد. حالا چه شوهر به زن و چه زن به شوهر بگوید. یعنی ملاک باید حق گرا باشد. در سوره احزاب آیه ۳۵می‌فرماید: زن و مرد در رسیدن به همه کمالات یکسان هستند. ظرفیت برای هردو یکسان است.

بیانات حجه‌الاسلام‌والمسلمین قرائتی

?ادْفَعْ بِالَّتىِ هِىَ أَحْسَنُ (۹۶- مومنون)

?به بهترین شیوه بدی را از خودت دور کن

یكى از مؤثرترین راههای مبارزه با دشمنان سرسخت و لجوج آن است كه بدی‌های آنها به نیكى پاسخ داده شود؛ اینجاست كه شور و غوغایى از درون و جدان آن‌ها برخاسته و او را سخت تحت ضربات سرزنش و ملامت قرار مى‏‌دهد. این کار در بسیار از موارد سبب بیداری وجدان تغییر عملکرد او می شود.

در سیره پیشوایان و روش عملى پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و ائمه هدى علیهم السلام بسیار دیده شده كه افراد یا جمعیت‌هایى را كه دارای بدترین برخورد بوده‏اند را به نیكى پاسخ گفته و مشمول محبتشان ساخته‏‌اند؛ که همین طرز برخورد، سبب انقلاب درونی و دگرگونى روحى و باز گشت آنها به راه حق شده است.

 قرآن کریم به دفعات این شیوه را به عنوان یك اصل در مبارزه با بدیها به مسلمانان گوشزد کرده است و حتى در آیه ۳۴ سوره فصلت مى‏‌گوید: « نتیجه این كار آن خواهد شد كه دشمنان سرسخت، دوستان گرم و صمیمى شوند.»

 یک تذکر مهم:

ناگفته پیدا است كه این دستور مخصوص مواردى است كه دشمن از آن سوء استفاده نكند و آن را دلیل بر ضعف شما نشمارد و بر جرات و جسارتش افزوده نگردد.

و نیز مفهوم این سخن هرگز سازش‌كارى و قبول تسلیم در برابر وسوسه‏‌هاى دشمنان نیست، و شاید به همین دلیل بعد از بیان این دستور در آیات فوق بلافاصله به پیامبر خدا صلی الله علیه و آله دستور داده شده است كه از همزات و وسوسه‏‌هاى شیاطین و حضور آن‌ها به خدا پناه ببرد.

 نمونه

یکی از عوامل مهم در تربیت درست کودکان و نوجوانان، داشتن نگرش مثبت و حسن ظن و اعتماد به آنان است.??
والدین اغلب از کودکان و فرزندان خود عصبانی و آزرده خاطر می شوند؛ زیرا کودکان آن چه را آن ها می خواهند، انجام نمی دهند. این احساس عصبانیت و آزردگی، موجب سوءظن آن ها به فرزندانشان می شود و در نتیجه، این سوء ظن، موجب کنترل بیش از حد کودکان و عدم اعتماد به آنان می گردد.
کودکان برای برآورده شدن خواسته های خود به گریه و زاری، لجبازی، آزار رساندن به دیگران، پافشاری بر خواسته خود، فرار از واقعیت ها و… پناه می برند.
اگر والدین به جای رفتار مستبدانه و خشونت آمیز، با محبت و قاطعیت رفتار کنند و به کودکان خود اعتماد داشته باشند، کودکان نیز اعتماد به نفس پیدا کرده و می کوشند از اشتباه و خطاهای خود جلوگیری نموده و رضایت والدین را فراهم سازند. به این ترتیب، کودکانی مستقل، با اراده، متکی به نفس، مسؤول و آزاده پرورش خواهند یافت.

خانواده وتحول در تربیت،ص۵۹

گفته اند حر،از دارالاماره کوفه با ماموریت بستن راه برحسین بن علی بیرون آمد و ندایی شنید که
ای حر مژده باد تورا بهشت….
ولی کسی راندید و باخود گفت؛ جنگ باحسین و بهشت؟!
⚜ماجرای پیوستن⚜
وقتی حسین بن علی به کوفه رسید باحربن یزید وهزار سوار دیگر سخنانی را ردوبدل کرد و آخرالامر حسین علیه السلام فرمود؛ حال که برخلاف نوشته هایتان نظردارید من ازآن جا ،مدینه،که آمده ام دوباره به آن جا باز می گردم.
ولی حرمانع شد وگفت؛ای فرزند رسول خدا راهی را در پیش بگیر که نه به کوفه برودنه به مدینه،در این لحظه حسین بن علی به حرگفت؛مادرت به عزایت بنشیند و حر به خاطر محبتی که نسبت به پیامبرو زهرا سلام الله علیها داشت سکوت کرد،همین امرباعث نجات اوشد.
شهادت
حر وقتی فهمید کار جنگ باحسین بن علی جدی است صبح روز عاشورا به بهانه آب دادن به اسب خویش از اردوگاه عمر سعد جدا شد و به کاروان حسین پیوست.توبه کنان کنارخیمه های حسین آمد و اظهار پشیمانی کرد.سپس اذن میدان طلبید.ظاهرا حربا اذن امام حسین اولین فردی است که به میدان رفت ودر خطاب های موثر سپاه کوفه را به خاطر جنگ با حسین بن علی توبیخ کرد.چیزی نگذشته بود که سخنان او سربازان را تحت تاثیرقرار دهد که از جنگ با حسین منصرف شوند که سپاه عمرسعد اورا هدف تیرهای خود قرارداد و به شهادت رسید.
ابصارالعین،ص۱۱۵و۱۱۶
شادی روح شهید کربلا حربن یزید صلوات

حضرت صادق آل محمّد صلوات اللّه عليهم اجمعين حكايت فرمايد:در يكى از روزها، شخصى از مسلمان‌ها به محضر مبارك امام سجّاد،وارد شد و پس از عرض سلام ، به حضرت عرضه داشت :
اى پسر رسول خدا! در فلان مجلس با جمعى از دوستان نشسته بوديم ، كه شنيديم شخصى نسبت به شما ناسزا مى‌گفت و در بين صحبت‌هاى ناپسندش گفت : علىّ بن الحسين عليهماالسّلام گمراه و بدعت‌گذار است .
امام زين‌العابدين سلام اللّه عليه ، پس از شنيدن سخنان آن شخص ، فرمود: تو حقّ مجلس و هم‌چنين حقّ كسانى را كه با تو هم صحبت بودند، رعايت نكردى ، چون سخنانى كه در آن مجلس مطرح شده بود، امانت بود، چرا سخنان گوينده را از آن مجلس به بيرون منتقل كردى و اسرار او را فاش نمودى !؟و تو حقّ مرا هم رعايت نكردى ، چون چيزى كه من از ديگران نسبت به خود نمى‌دانستم ، فاش كردى و مرا در جريان آن قرار دادى.

سپس آن حضرت افزود: آيا نمى‌دانى كه چنگال مرگ همه انسان‌ها و نيز ما را مى‌ربايد؟!
و بعد از آن ، همه ما زنده خواهيم گشت و در روز قيامت محشور خواهيم شد؛ و بايد در دادگاه عدل الهى پاسخ گوى اعمال و گفتار خويش باشيم، دادگاهى كه خداوند متعال قاضى و حاكم آن خواهد بود. سپس فرمودند:

پس سعى كن هميشه از سخن چينى و غيبت پشت سر ديگران اجتناب و دورى كنى ؛ وگرنه همنشين سگان آتشين خواهى شد.
احتجاج طبرسى : ج 2، ص 145، ح 183.