موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

حضرت صادق آل محمّد صلوات اللّه عليهم اجمعين حكايت فرمايد:در يكى از روزها، شخصى از مسلمان‌ها به محضر مبارك امام سجّاد،وارد شد و پس از عرض سلام ، به حضرت عرضه داشت :
اى پسر رسول خدا! در فلان مجلس با جمعى از دوستان نشسته بوديم ، كه شنيديم شخصى نسبت به شما ناسزا مى‌گفت و در بين صحبت‌هاى ناپسندش گفت : علىّ بن الحسين عليهماالسّلام گمراه و بدعت‌گذار است .
امام زين‌العابدين سلام اللّه عليه ، پس از شنيدن سخنان آن شخص ، فرمود: تو حقّ مجلس و هم‌چنين حقّ كسانى را كه با تو هم صحبت بودند، رعايت نكردى ، چون سخنانى كه در آن مجلس مطرح شده بود، امانت بود، چرا سخنان گوينده را از آن مجلس به بيرون منتقل كردى و اسرار او را فاش نمودى !؟و تو حقّ مرا هم رعايت نكردى ، چون چيزى كه من از ديگران نسبت به خود نمى‌دانستم ، فاش كردى و مرا در جريان آن قرار دادى.

سپس آن حضرت افزود: آيا نمى‌دانى كه چنگال مرگ همه انسان‌ها و نيز ما را مى‌ربايد؟!
و بعد از آن ، همه ما زنده خواهيم گشت و در روز قيامت محشور خواهيم شد؛ و بايد در دادگاه عدل الهى پاسخ گوى اعمال و گفتار خويش باشيم، دادگاهى كه خداوند متعال قاضى و حاكم آن خواهد بود. سپس فرمودند:

پس سعى كن هميشه از سخن چينى و غيبت پشت سر ديگران اجتناب و دورى كنى ؛ وگرنه همنشين سگان آتشين خواهى شد.
احتجاج طبرسى : ج 2، ص 145، ح 183.