موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

?خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ

انسان را از گلِ خشکیده اى همچون سفال آفرید. (الرحمن/۱۴)

صَلْصال در اصل به معنى رفت و آمد صدا در اجسام خشک است، سپس به خاکهاى خشکیده که وقتى اشاره به آن مى کنند صدا مى کند صلصال گفته شده است.

باقیمانده آب در ظرف را نیز صَلْصَله مى نامند; چرا که به هنگام حرکت به این طرف و آن طرف، صدا مى کند.

بعضى نیز گفته اند: صلصال به معنى گِلِ بدبو (لجن) است، ولى معنى اول مشهورتر و معروفتر است.

 فَخّار از ماده فخر گرفته شده و به معنى کسى است که بسیار فخر مى کند، و از آنجا که این گونه اشخاص آدمهائى تو خالى و پر سر و صدا هستند، این کلمه به کوزه (و هر گونه سفال ) به خاطر سر و صداى زیادى که دارد اطلاق شده!

تفسیر نمونه