موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

?«وَ إِذٰا تُتْلىٰ عَلَيْهِ آيٰاتُنٰا وَلّٰى مُسْتَكْبِراً كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْهٰا كَأَنَّ فِي أُذُنَيْهِ وَقْراً فَبَشِّرْهُ بِعَذٰابٍ أَلِيم»

?و چون آیات ما بر او خوانده شود، با نخوت روى برمى گرداند، چنان که گویى آن را نشنیده [یا] گویى در گوشهایش سنگینى است؛ پس او را از عذابى پردرد خبر ده.(لقمان/۷)

هنگامى که آیات ما بر او خوانده مى شود مستکبرانه روى بر مى گرداند، گوئى آیات ما را نشنیده، گوئى اصلاً گوش‌هایش سنگین است و اصلاً هیچ سخنى را نمى شنود و در پایان، کیفر دردناک چنین کسى را این گونه بازگو مى کند: او را به عذاب دردناک بشارت ده!
تعبیر به وَلّى مُسْتَکْبِراً اشاره به این است که: روى گرداندن او تنها به خاطر مزاحمت با منافع دنیوى و هوس‌هایش نیست، بلکه از این هم فراتر مى رود و انگیزه استکبار و تکبر در برابر خدا و آیات خدا، که بزرگترین گناه است در عمل او نیز وجود دارد.
جالب این که: نخست مى گوید: آن چنان بى اعتنائى به آیات الهى مى کند که گوئى اصلاً آن را نشنیده و کاملاً بى اعتنا از کنار آن مى گذرد سپس اضافه مى کند: نه تنها این آیات را نمى شنود، گوئى اصلاً کر است و هیچ سخنى را نمى شنود!
جزاى چنین افراد نیز، متناسب اعمالشان است همان گونه که عملشان براى اهل حق، دردآور بوده، خداوند مجازاتشان را نیز دردناک قرار داده، و به عذاب الیم‌شان گرفتار مى سازد!
توجه به این نکته، نیز لازم است که: تعبیر به بَشِّرْ (بشارت ده) در مورد عذاب دردناک الهى، متناسب با کار مستکبرانى است که آیات الهى را به باد سخریه مى گرفتند و بوجهل صفتانى که زَقُّومِ جَهَنَّم را با کره و خرما تفسیر مى کردند!

تفسیر نمونه