موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

امام محمد باقر علیه السلام فرمودندكه رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) در جمعه آخر ماه شعبان خطبه ‏اى خواند خدا را ستود و بر او ثنا فرمود سپس گفت اى مردم ماهى بر شما طلوع كند و شبى در آنست كه بهتر از هزار ماه باشد، آن ماه رمضانست، آن ماهى است كه خدا روزه آن را واجب كرده و كسى كه يك شبش را به نماز خواندن زنده دارد چون كسى است كه هفتاد شب را در ماه ديگر زنده دارد

و قرار داده براى كسى كه كار نيكى در آن بكند مانند مزد كسى كه يك واجبى از واجبات خدا را بجا آورده باشد و كسى كه يك واجب در آن بجا آرد مانند كسى است كه هفتاد واجب در ماه ديگر انجام دهد آن ماه شكيبائى است، پاداش شكيبائى بهشت است، آن ماه همراهى و همدرديست. آن ماهى است كه خدا روزى مؤمن را مي افزايد، هر كس مؤمن  روزه ‏دارى را در آن افطار دهد نزد خدا ثواب آزاد كردن يك بنده دارد و گناهان گذشته‏ اش آمرزيده است عرض شد يا رسول اللَّه همه ماها نتوانيم كه روزه دار را افطارى دهيم، فرمود خداى تبارك و تعالى كريم است اين ثواب را بكسى هم كه جز بيك شربت شير توانا نيست و با آن روزه دارى را افطارى داده مى دهد يا بيك شربت آب شيرين و چند خرما كه بيشتر از آن نتواند داد هر كس در اين ماه كار بنده خود را سبك كند خدا حساب او را سبك گرداند اين ماهى است كه آغازش رحمت و ميانه‏ اش آمرزش و پايانش پذيرفتن درخواست‏ ها و آزادى از آتش است، در آن از چهار خصلت بى ‏نياز نيستيد، كه با دو خصلت خدا را خشنود كنيد و با دو خصلت رفع نياز خود نمائيد، اما دو خصلتى كه خدا را به آن‏ها خشنود ميكنيد شهادت بر يگانگى خدا و رسالت منست و اما آن دو خصلت كه از آن بى ‏نياز نباشيد اينست كه از خدا درخواست كنيد حوائج خود را و بهشت را و درخواست كنيد در آن از خدا تندرستى را و پناه ببريد در آن بخدا از آتش دوزخ.

برگرفته از کتاب :خصال-ترجمه كمره‏اى، ج‏1، ص: 238