هیچ نیکی فراموش نمی‌شود
? وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَيْثُ يَشَآءُ ۚ نُصِيبُ بِرَحْمَتِنَا مَنْ نَشَآءُ ۖ وَلَا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ.
?این‌گونه یوسف را در [آن] سرزمین جایگاه ویژه دادیم كه هر جای آن بخواهد اقامت نماید. رحمت خود را به هر كس كه بخواهیم می‌رسانیم و پاداش نیكوكاران را تباه نمی‌كنیم.
(سوره یوسف ــ آیه ۵۶)
خداوند در اينجا مى‌فرمايد: «و اين چنين ما يوسف را بر سرزمين مصر، مسلّط ساختيم كه هرگونه مى‌خواست در آن تصرّف مى‌كرد» .
آرى «ما رحمت خويش و نعمتهاى مادّى و معنوى را به هر كس بخواهيم و شايسته بدانيم مى‌بخشيم» (نُصِيبُ بِرَحْمَتِنا مَنْ نَشاءُ).
«و ما هرگز پاداش نيكوكاران را ضايع نخواهيم كرد» (وَ لا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ).
و اگر هم به طول انجامد سرانجام آنچه را شايستۀ آن بوده‌اند به آن‌ها خواهيم داد كه در پيشگاه ما هيچ كار نيكى به دست فراموشى سپرده نمى‌شود.
تفسیر نمونه