موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ

ما پیش از تو هیچ پیامبرى را نفرستادیم مگر این که به او وحى کردیم که: «هیچ معبودى جز من نیست. پس فقط مرا پرستش کنید.»(انبیاء/۲۵)

همیشه مخالفت اکثریت نادان در بسیارى از جامعه ها دلیلى بوده است، براى اعراض ناآگاهان، و قرآن در بسیارى از آیات، چه آیاتى که در سوره هاى مکّى نازل شده، یا سوره هاى مدنى تکیه بر این اکثریت را شدیداً محکوم کرده است، و براى آن هیچ گونه ارزشى قائل نیست، بلکه معیار را دلیل و منطق مى شمرد.

 از آنجا که ممکن است بعضى بى خبران بگویند: ما پیامبرانى مانند عیسى(علیه السلام) داریم که دعوت به خدایان متعدد کرده است، خداوند در آیه مورد بحث با صراحت تمام مى گوید: ما قبل از تو هیچ پیامبرى را نفرستادیم مگر این که به او وحى نمودیم که معبودى جز من نیست، و تنها مرا پرستش کنید.

و به این ترتیب، ثابت مى شود نه عیسى(علیه السلام) و نه غیر او هرگز دعوت به شرک نکرده اند، و این گونه نسبت ها تهمت است.

تفسیر نمونه