موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ

و آن باغ (سرسبز) همچون شب سیاه و ظلمانى شد. (قلم/۲۰)

آتشى سوزان و صاعقه اى مرگبار، چنان بر آن مسلط شد که آن باغ خرم و سرسبز، همچون شب سیاه و ظلمانى گردید و جز مشتى خاکستر از آن باقى نماند (فَأَصْبَحَتْ کَالصَّرِیمِ).

 طائِف از ماده طواف در اصل، به معنى کسى است که بر گرد چیزى مى گردد، ولى، گاه کنایه از بلا و مصیبتى است که در شب روى مى دهد، و منظور در اینجا همین است.

صَرِیم از ماده صرم به معنى قطع است، و در اینجا به معنى شب ظلمانى ، یا درخت بدون میوه یا خاکستر سیاه است; زیرا شب با فرا رسیدن روز قطع مى شود، همان گونه که روز با فرارسیدن شب، و لذا گاهى به شب و روز صریمان مى گویند.

 به هر حال، منظور این است: آن چنان این بلاى آسمانى که ظاهراً صاعقه عظیمى بوده است در این باغستان فرود آمد، که تمام آن را یک جا آتش زد، و چیزى جز مشتى زغال و خاکستر سیاه از آن باقى نماند، و صاعقه ها هرگاه به چیزى بزنند، همین گونه خواهد بود.

تفسیر نمونه