هر روز با کلام خدا
وَالَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَمْ يَخِرُّوا عَلَيْهَا صُمًّا وَعُمْيَانًا
و کسانى که هر گاه آیات پروردگارشان به آنان گوشزد شود، کر و کور روى آن نمى افتند.(فرقان/۷۳)
مسلماً منظور اشاره به عمل کفار نیست; چرا که آنها به آیات الهى اصلاً اعتنائى ندارند، بلکه منظور گروه منافقان یا به ظاهر مسلمانان قشرى است که چشم و گوش بسته بر آیات خدا مى افتند بى آن که حقیقت آن را درک کنند، به عمق آن برسند، و مقصود و منظور خدا را بدانند و به آن بیندیشند و در عمل از آن الهام گیرند.
راه خدا را با چشم و گوش بسته، نمى توان پیمود، قبل از هر چیز گوش شنوا و چشم بینا براى پیمودن این راه لازم است، چشمى باطن نگر و ژرف بین و گوشى حساس و نکته شناس.
اصولاً، درک آگاهانه از مذهب، سرچشمه اصلى مقاومت، پایدارى و ایستادگى است; چرا که چشم و گوش بستگان را، به آسانى مى توان فریب داد، و با تحریف مذهب از مسیر اصلى، منحرف ساخت، و آنها را به وادى کفر، بى ایمانى و ضلالت کشاند.
این گونه افراد وسيله دست دشمنان و طعمه خوبى براى شیطانند، تنها مؤمنان ژرف اندیش، بصیر و سمیع اند که چون کوه ثابت مى مانند و بازیچه دست این و آن نمى شوند.
تفسیر نمونه