موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

?لَوْ أَرَدْنَا أَن نَّتَّخِذَ لَهْوًا لَّاتَّخَذْنَاهُ مِن لَّدُنَّا إِن كُنَّا فَاعِلِينَ

(به فرض محال) اگر مى خواستیم سرگرمى انتخاب کنیم، چیزى متناسب خود انتخاب مى کردیم. اگر اهل این کار بودیم.(انبیاء/۱۷)

لعب به معنى کار بى هدف است و لهو اشاره به هدف هاى نامعقول یا سرگرمى هاست.

آیه مورد بحث، بازگوى دو حقیقت است: نخست، با توجه به کلمه لَو که در لغت عرب براى امتناع است، اشاره به این مى کند که محال است هدف پروردگار، سرگرمى خویشتن باشد.

سپس مى گوید: به فرض که هدف سرگرمى بود، باید سرگرمى مناسب ذات او باشد، از عالم مجردات و مانند آن، نه عالم محدود ماده.

تفسیر نمونه