موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

وَلَئِنْ أَذَقْنَا الْإِنسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَيَئُوسٌ كَفُورٌ

و اگر از جانب خویش، رحمتى به انسان بچشانیم، و سپس آن را از او بگیریم، بسیار نومید و ناسپاس خواهد بود.(هود/۹)

یکی از نقطه هاى ضعف افراد بی ایمان ، کم ظرفیتى در برابر مشکلات، ناراحتى ها و قطع برکات الهى است، چنان که در این آیه خداوند مى گوید: و هر گاه نعمت و رحمتى به انسان بچشانیم، و سپس آن را از او بر گیریم، او مأیوس و نومید مى شود و به کفران و ناسپاسى بر مى خیزد.

گر چه در این آیه، سخن از انسان به طور کلى به میان آمده، ولى کلمه انسان در این گونه آیات اشاره به انسان هاى تربیت نایافته و خودرو و بى ارزش است.

تفسیر نمونه