موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

محمد بن عبدالله جعفر فرزند عبدالله بن جعفر و خوصاء بود. او به همراه برادرش عون،و به توصیه پدرش در راه کربلا به کاروان امام حسین علیه لسلام پیوست.
محمدبن عبدالله قبل از برادرش به میدان مبارزه شتافت واین رجز را خواند:

به خدا شکایت میکنم از ستم گروهی که راهنمایی های قرآن را رها کردند،بی دینی و سرکشی کردند و کورکورانه به سوی هلاکت می روند.

شهادت

وی درنبرد تن به تن در محاصره دشمن قرار گرفت و مردم از هر سو او را در برگرفتند.سرانجام توسط عامربن نهشل تمیمی شهید شد.در هنگام شهادت محمد۱۸سال سن داشت.
عبدالله که خودش در کربلا حضور نداشت شهادت پسرانش را تسکینی برای خود می دانست به گونه ای که وقتی غلامش در مقام تسلیت گفت:این مصیبت از حسین به ما رسیده است.
عبدالله خشمگین شد و به او ناسزا گفت و افزود:
درمورد امام حسین علیه السلام چنین می گویی؟؟ به خدا سوگند دوست می داشتم با او بودم واز او جدا نمی شدم و در رکاب او کشته می شدم،انچه برای من دشوار است،شهادت حسین بن علی علیه السلام است.اگر خودم نبودم تا او را یاری کنم،بحمدالله فرزندانم در رکاب او شهید شدند.

ابصار العین،ص ۴۰

??شادی روح شهید کربلا محمدبن عبدالله صلوات??