موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

? أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْرًا وَأَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ(سوره ابراهیم ــ آیه ۲۸)

?آیا كسانی كه [شكر] نعمت خدا را به ناسپاسی تبدیل كردند و قوم خود را به سرای نابودی و هلاكت درآوردند، ندیدی؟

در اينجا روى سخن به پيامبر است و در حقيقت ترسيمى از يكى از موارد «شجرۀ خبيثه» در آن به چشم مى‌خورد.

نخست مى‌فرمايد: «آيا نديدى كسانى را كه نعمت خدا را تبديل به كفران كردند».

«و سرانجام قوم خود را به دار البوار و سرزمين هلاكت و نيستى فرستادند». اينها همان ريشه‌هاى شجرۀ خبيثه و رهبران كفر و انحرافند.

گرچه مفسّران گاهى اين نعمت را به وجود پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» تفسير كرده‌اند، و گاهى به ائمّۀ اهل بيت «عليهم السّلام» و كفران كنندگان اين نعمت را گاهى «بنى اميّه» و «بنى مغيره» و گاهى همۀ كفّار عصر پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» معرّفى نموده‌اند، ولى مسلّماً مفهوم آيه وسيع است و اختصاص به گروه معيّنى ندارد و همۀ كسانى را كه نعمتى از نعمتهاى خدا را كفران كرده و از آن سوء استفاده كنند شامل مى‌شود.

برگزیده تفسیر نمونه