موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

? الرَّحْمَٰنُ*عَلَّمَ الْقُرْآنَ

خداوند رحمان *قرآن را تعلیم فرمود۰
(الرحمن/۲-۱)

این سوره که بیانگر انواع نعمتها و مواهب بزرگ الهى است، با نام مقدس رحمان که رمزى از رحمت واسعه او است آغاز مى شود; چرا که اگر صفت رحمانیت او نبود، این چنین خوان نعمت را براى دوست و دشمن نمى گستراند.

و به این ترتیب، نخستین و مهمترین نعمت را، همان تعلیم قرآن بیان مى کند، چه تعبیر جالب و پرمحتوائى؟ چرا که اگر درست بیندیشیم این قرآن مجید، سرچشمه همه مواهب، و وسیله وصول به هر نعمت، و بهره گیرى از تمام نعمتهاى معنوى و مادى است، و جالب این که، بیان نعمت تعلیم قرآن را حتى قبل از مسأله خلقت انسان و تعلیم بیان ذکر کرده، در حالى که از نظر ترتیب طبیعى باید نخست اشاره به مسأله آفرینش انسان، و بعد نعمت تعلیم بیان، و سپس نعمت تعلیم قرآن شود، اما عظمت قرآن ایجاب کرده که بر خلاف این ترتیب طبیعى، نخست از آن سخن گوید.

تفسیر نمونه