موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ /فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ

امّا کسى که (در آن روز) ترازوهاى (اعمال) او سنگین است، در یک زندگی کاملا رضایت بخش خواهد بود. (قارعة/۷-۶)

وجود اولیاء اللّه یا قوانین عدل الهى، مقیاس هائى هستند که انسان ها و اعمالشان را بر آنها عرضه مى کنند، وزنشان به همان اندازه است که با آنها شباهت و مطابقت دارند!

روشن است: منظور از سبکى و سنگینى میزان، به معنى سنگینى خود ترازوهاى سنجش نیست، بلکه وزن چیزهائى است که با آن مى سنجند.

تعبیر به عِیْشَة راضِیَة: زندگى خشنود تعبیر بسیار جالب و رسائى است از زندگى پر نعمت و سراسر آرامش بهشتیان در قیامت، این زندگى آن قدر رضایت بخش است، که گوئى خودش راضى است، یعنى به جاى این که مرضیة گفته شود، براى تأکید هر چه بیشتر، به جاى اسم مفعول، اسم فاعل به کار رفته است.

و این امتیاز بزرگ، مخصوص زندگى آخرت است; چرا که زندگى دنیا هر قدر مرفه، پر نعمت، توأم با امن و امان و رضایت و خشنودى باشد، باز از عوامل ناخشنودى خالى نیست، تنها زندگى آخرت است که سراسر رضایت، خشنودى، آرامش، امنیت و مایه جمعیت خاطر مى باشد.

تفسیر نمونه