موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا

ما راه را به او نشان دادیم، خواه شاکر باشد (و پذیرا گردد) یا ناسپاس.(انسان/۳)

هدایت در اینجا معنى وسیع و گسترده اى دارد که هم هدایت تکوینى را شامل مى شود، هم هدایت فطرى و هم تشریعى را هر چند سوق آیه بیشتر روى هدایت تشریعى است.

توضیح این که از آنجا که خداوند انسان را براى هدف ابتلاء و امتحان و تکامل آفریده است، مقدمات وصول به این هدف را در وجود او آفریده، و نیروهاى لازم را به او بخشیده این همان هدایت تکوینى است.

سپس در اعماق فطرتش عشق به پیمودن این راه را قرار داده، و از طریق الهامات فطرى، مسیر را به او نشان داده، و از این نظر هدایت فطرى نموده و از سوى دیگر، رهبران آسمانى و انبیاى بزرگ را به تعلیمات و قوانین روشن براى ارائه طریق مبعوث کرده، و به وسیله آنها هدایت تشریعى فرموده است، و البته تمام این شعب سه گانه هدایت، جنبه عمومى دارد، و همه انسان ها را شامل مى شود.

تفسیر نمونه