موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

شخصی خدمت امام مجتبی(علیه‌السلام) رسید و عرض کرد: ای فرزند امیرمؤمنان! تو را به خدایی که به شما نعمت فراوان داده، به فریاد من برس که دشمنی ستمکار دارم که نه حرمت پیران را پاس می‌دارد و نه به خردی صغیران ترحم می‌کند.

حضرت که تکیه داده بودند، با شنیدن این سخن، برخاستند و نشستند و فرمودند:

«کیست این دشمن تا داد تو را از او بگیرم؟»

عرض کرد: دشمن من، فقر و پریشان حالی است.

حضرت اندکی سر به زیر افکندند و سپس سر برداشتند و به خدمتکار خود فرمودند:«آنچه مال نزد تو موجود است، بیاور»

او نیز پنج هزار درهم آورد و به آن مرد داد و امام در پایان فرمود: «تو را به خدا سوگند می‌دهم که هرگاه بار دیگر این دشمن به تو حمله‌ور گردید و ستم ورزید، او را نزد من بیاور تا او را از تو دور گردانم»

:books: سیره اخلاقی امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)

با توجه به شرایط موجود از کریم اهل‌بیت درس بخشش بگیریم و در این شرایط نامساعد اقتصادی یاریگر هموطنان پریشان حال خود باشیم و با کمی بخشش از ما خود،شادی را به خانه فقرا هدیه دهیم.