موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ

در حالى که این (قرآن) جز تذکر (و مایه بیدارى) براى جهانیان نیست. (قلم/۵۲)

قرآن ،معارفش روشن گر، انذارهایش آگاه کننده، مثال هایش پرمعنى، تشویق ها و بشارت هایش روح پرور، و در مجموع مایه بیدارى خفتگان و یادآورى غافلان است، با این حال، چگونه مى توان نسبت جنون به آورنده آن داد؟

مطابق این تفسیر، ذِکْر (بر وزن فکر) در اینجا به معنى یادآورى است، ولى بعضى از مفسران آن را به معنى شرف تفسیر کرده اند، و گفته اند:قرآن مایه شرف و آبرو براى تو و قوم تو است .ولیکن، تفسیر اول صحیح تر به نظر مى رسد.

تفسیر نمونه