به ديگران توصيه مىكنيد امّا خودتان چرا؟ !
?به ديگران توصيه مىكنيد امّا خودتان چرا؟ !
? أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ وَأَنْتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ(بقره/٤٤)
? آیا مردم را به نیکی (و ایمان به پیامبری که صفات او آشکارا در تورات آمده) دعوت میکنید، اما خودتان را فراموش مینمایید؛ با اینکه شما کتاب (آسمانی) را میخوانید! آیا تعقل نمیکنید؟
علماء و دانشمندان يهود قبل از بعثت حضرت محمّد صلّى الله عليه و آله مردم را به ايمان به وى دعوت مىكردند و بعضى از علماى يهود به بستگان خود كه اسلام آورده بودند توصيه مىكردند به ايمان خويش باقى و ثابت بمانند، ولى خودشان ايمان نمىآوردند، لذا قرآن آنها را بر اين كار مذمّت كرده مىگويد: «آيا مردم را به نيكى دعوت مىكنيد ولى خودتان را فراموش مىنماييد». «با اين كه كتاب آسمانى را مىخوانيد آيا هيچ فكر نمىكنيد». علماى يهود از اين مىترسيدند كه اگر به رسالت پيامبر اسلام صلّى الله عليه و اله اعتراف كنند كاخ رياستشان فرو ريزد و عوام يهود به آنها اعتنا نكنند. لذا صفات پيامبر اسلام صلّى الله عليه و آله را كه در تورات آمده بود دگرگون جلوه دادند. اصولاً يك برنامه اساسى مخصوصاً براى علماء و مبلّغين و داعيان راه حقّ اين است كه بيش از سخن، مردم را با عمل خود تبليغ كنند همان گونه كه در حديث معروف از امام صادق عليه السّلام مىخوانيم: «مردم را با عمل خود به نيكيها دعوت كنيد نه با زبان خود».
تفسیر نمونه