موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

استعمار انگلستان پس شکست پروژه صوفی گری، تاکتیک خود را عوض کرده و به جای ایران تصمیم به ایجاد بلوا در عراق -که مرکز حوزه‌های علمی شیعه بود- می گیرد. لذا دو جریان مخالف را به راه می‌اندازد:

1⃣ شیعه افراطی (غالی)
2⃣ سنی افراطی.

جریان شیعه، در عراق بود و عراق آن زمان مستعمره عثمانی به شمار می‌رفت و دولت عثمانی نیز یک سنی مذهب متعصب بود. با این حال نه تنها محدودیت‌هایی را که بر علمای شیعه روا می‌داشت. شامل شیخیه نکرد بلکه به آنها آزادی عمل هم می داد، زیرا آنچه برای انگلستان و دولت عثمانی و هر دولت تجاوزکار دیگر اهمیت داشت، متلاشی نمودن قطب مقاومت ملی یعنی تشیع بود.