موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

طاووس یمانی می گوید:
کنار کعبه رفتم مردی را دیدم زیر ناودان خانه خدا نماز می‌خواند و دعا می‌کند و اشک می ریزد. نزد او رفتم، دیدم امام سجاد علیه‌السلام است، گفتم:
یابن رسول الله! شما را در چنین حال می‌بینم با این‌که دارای سه امتیاز مهم هستی که هر کدام از آن‌ها مایه امید و نجات است:

فرزند پیامبر هستی.
شفاعت جدت شامل حال شما است.
مشمول رحمت الهی می‌باشی.

حضرت فرمود: اما فرزند پیامبر بودنم امیدوار کننده نیست. زیرا خداوند می‌فرماید:

“فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ؛ﭘﺲ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰﻛﻪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﺷﻮﺩ، ﺩﺭ ﺁﻥﺭﻭﺯ ﻧﻪ ﻣﻴﺎﻧﺸﺎﻥ ﺧﻮﻳﺸﺎﻭﻧﺪﻱ ﻭ ﻧﺴﺒﻲ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻭ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﻰﭘﺮﺳﻨﺪ.” (١٠١مومنون)

 شفاعت جدم نیز مایه امید نمی‌باشد زیرا خداوند می فرمایید: “وَلَا يَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَىٰ؛
ﻭ ﺟﺰ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﭙﺴﻨﺪﺩ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻧﻤﻰﻛﻨﻨﺪ."(آیه ٨٢،انبیاء)
پیامبر شفاعت نمی‌کند مگر اشخاص نیک را، بنابراین شفاعت مرا از خوف خدا ایمن نمی‌کند.

و اما در مورد رحمت پروردگار قرآن می‌فرماید: “إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِينَ؛
رحمت خدا شامل حال نیکوکاران است، من نمی‌دانم از نیکوکارانم، یا نه.(منظور مقام عالی عصمت است) ” (آیه ٦٥ ،اعراف)

نتیجه این‌که باید در کنار ایمان و عمل صالح امیدوار بود.
القرآن یواکب الدهر ج 2 ص 18
گناه شناسی،قرائتی ص161