موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

?أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا يُفْتَنُون (۲) وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُواْ وَ لَیَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِینَ(۳- عنکبوت)

?آیا مردم گمان كرده‏ اند، همین كه بگویند: ایمان آوردیم، رها مى‏‌شوند و آنان [به وسیله جان، مال، اولاد و حوادث‏] مورد آزمایش قرار نمى‏‌گیرند؟ در حالى كه یقیناً كسانى را كه پیش از آنان بودند، آزمایش كرده‏‌ایم [پس اینان هم بى‏ تردید آزمایش مى‏ شوند]، و بى‏ تردید خدا كسانى را كه [در ادعاى ایمان‏] راست گفته‏ اند مى‏‌شناسد، و قطعاً دروغگویان را نیز مى‏ شناسد.

آیه هشدار به کسانی است که گمان می کنند به صرف گفتن شهادتین و ادعای ایمان از امتحان الهی و سختی های آن رسته اند و بی زحمت بهشت در انتظار آنهاست. این آیه خط بطلان بر چنین تصور غلطی کشیده و می فرماید: آیا مردم گمان كرده‏‌اند به صرف اینكه بگویند ایمان آوردیم دیگر با بلاها و مصیبت‏‌ها آزمایش نمى‏‌شوند؟ آزمایشى كه با آن آنچه در نهان دارند از صدق و كذب آشكار شود؟

این نوشته را با جمله ای معروف از شهید چمران(ره) که متناسب با این بحث است به پایان می بریم:

«وقتی شیپور جنگ نواخته می شود مرد از نامرد شناخته می شود.»

تفسیر نمونه