موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

حضرت صادق آل محمّد صلوات اللّه عليهم اجمعين حكايت فرمايد:در يكى از روزها، شخصى از مسلمان‌ها به محضر مبارك امام سجّاد،وارد شد و پس از عرض سلام ، به حضرت عرضه داشت :
اى پسر رسول خدا! در فلان مجلس با جمعى از دوستان نشسته بوديم ، كه شنيديم شخصى نسبت به شما ناسزا مى‌گفت و در بين صحبت‌هاى ناپسندش گفت : علىّ بن الحسين عليهماالسّلام گمراه و بدعت‌گذار است .
امام زين‌العابدين سلام اللّه عليه ، پس از شنيدن سخنان آن شخص ، فرمود: تو حقّ مجلس و هم‌چنين حقّ كسانى را كه با تو هم صحبت بودند، رعايت نكردى ، چون سخنانى كه در آن مجلس مطرح شده بود، امانت بود، چرا سخنان گوينده را از آن مجلس به بيرون منتقل كردى و اسرار او را فاش نمودى !؟و تو حقّ مرا هم رعايت نكردى ، چون چيزى كه من از ديگران نسبت به خود نمى‌دانستم ، فاش كردى و مرا در جريان آن قرار دادى.

سپس آن حضرت افزود: آيا نمى‌دانى كه چنگال مرگ همه انسان‌ها و نيز ما را مى‌ربايد؟!
و بعد از آن ، همه ما زنده خواهيم گشت و در روز قيامت محشور خواهيم شد؛ و بايد در دادگاه عدل الهى پاسخ گوى اعمال و گفتار خويش باشيم، دادگاهى كه خداوند متعال قاضى و حاكم آن خواهد بود. سپس فرمودند:

پس سعى كن هميشه از سخن چينى و غيبت پشت سر ديگران اجتناب و دورى كنى ؛ وگرنه همنشين سگان آتشين خواهى شد.
احتجاج طبرسى : ج 2، ص 145، ح 183.

یکی از محورهایی که امام زین العابدین _ علیه السلام _ برای زنده نگه داشتن پیام کربلا به کار برد، گریه بر شهدای کربلا و پدرش امام حسین _ علیه السلام _ بود.

قیل: إنّه بکی حتّی خیف علی عینیه و کان اذا أَخَذَ اناءً بکی حتی یملأها دمعاً. فقیل له فی ذلک. فقال: و کیف لا أبکی و قد منع ابی من الماء الذی کان مطلقاً للسباع و الوحوش.» .
«گفته شده که آن حضرت آن‌قدر گریه کردند که بر چشمان وی ترسیدند. وقتی ظرف آبی را می‌گرفت تا از آن بیاشامد، آن‌قدر گریه می‌کرد که ظرف از اشکش پُر می‌شد. وقتی علت این کار را می‌پرسیدند، می‌فرمود: چگونه گریه نکنم در حالی‌که آبی که برای حیوانات وحشی و درندگان آزاد بود و می‌توانستند از آن بیاشامند، پدرم را از آن آب منع کردند.»

سیره عملی امام چهارم، امام سجاد علیه‌السلام، ص۱۸

عبید بن زراره میگوید: از امام صادق علیه السلام پرسیدم: گناهان کبیره کدام اند؟
آن حضرت فرمود: گناهان کبیره در نوشتار امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام هفت چیز است؛
*ربا گرفتن
*کشتن انـسان
*کفر به خداوند،
*عاق پدر و مادر شدن
*خوردن مال یتیم به ناحق
*فرار از جهاد و تعرّب بعد از هجرت*

عرض کردم: شما ترک نماز را از گناهان کبیره به حساب نیاوردید.!! حضرت فرمود: اولین چیزی که از گناهان کبیره برایت گفتم چه بود؟ عرض کردم: کفر به خداوند. حضرت فرمود: همانا تارک نماز کافر است.

.تعرب بعد از هجرت یعنی شخص مبادرت به عملى کند که به دورى او از دین منتهى شود یا او را در معرض دور شدن از دین قرار دهد.
.الکافی ج۲ ص۲۷۸
بحار الانوار، ج۸۴

⚜صلوات بفرستید، عمررازیادمی کند.

مرحوم ميرزا اسماعيل دولابي مي فرمود:
صلوات بفرستيد، صلوات عمر را زياد مي‌کند، صله رحم است. عمر انسان را با برکت مي‌کند. زياد يعني برکت. نه اينکه سال و ماه عمر را زياد مي‌کند، بلکه عمر را با برکت مي‌کند. ديديد اصحاب کهف رفتند در غار خوابيدند، خودشان فکر مي‌کردند يک روز و نصفي خوابيده‌اند ولي سيصد و نه سال طول کشيده بود. چقدر با برکت! يک چرت که بخوابي، دنيا مي‌آيد و مي‌رود. تا دو سه ساعت خوابيدي، دنيا چند هزار سال راه رفته است.
اما آخرت هيچ راه نمي‌رود. کسي نشنيده آخرت راه برود. قيامت آخر ندارد. قرب خدا آخر ندارد. دنيا آخر دارد، برزخ آخر دارد، امّا قيامت حضور خداست. قرب خداست. لذا آخر ندارد. شبها صبح مي‌شوند و روزها غروب مي‌شوند. اما قيامت نه شب مي‌شود و نه روز. هيچکدام. روزي است که خيلي روز است، شب هم ندارد. شب است که سبب مي‌شود روز را مي‌شناسيم. شب را هم مي‌شناسيم، وقتي شب نشود روز کجاست؟

طوباي محبّت جلد دوم
مجالس حاج محمّد اسماعيل دولابی

امام سجاد عليه السلام فرمود:

به وسيله عقل ناقص و نظريه هاي باطل و مقايسات فاسد و بي اساس نمي توان احكام و مسايل دين را به دست آورد؛ بنابراين تنها وسيله رسيدن به احكام واقعي دين، تسليم محض مي باشد؛ پس هركس در مقابل ما اهل بيت تسليم باشد از هر انحرافي در امان است و هر كه به وسيله ما هدايت يابد، خوشبخت خواهد بود و شخصي كه با قياس و نظريات شخصي خود بخواهد دين اسلام را دريابد، هلاك مي گردد.

مستدرك الوسايل: ج 17، ص 262، ح 25

امام سجاد عليه السلام فرمود:

سه چيز موجب نجات انسان خواهد بود: بازداشتن زبان از بدگويي و غيبت مردم، خود را مشغول به كارهايي كردن كه براي آخرت و دنياي انسان مفيد باشد و هميشه بر خطاها و اشتباهات خود ناراحت باشد.

تحف العقول: ص 204

امام سجاد(ع):

بارالها، چنان کن که از هیبت پدر و مادرم همانسان که از هیبت پادشاه خودکامه، بیمناک باشم و به آنان چون مادری مهربان نیکی کنم. و طاعت مرا نسبت به آنان و نیکویی مرا درباره ایشان در نظرم از خواب در چشم خسته شیرینتر کن و از آب خنک در کام تشنه گواراتر. چندان که خرسندی شان را بر خرسندی خود برتری دهم، و آرزوشان را بر آرزوی خود مقدم بدارم، و نیکویی آنان را، هرچند اندک، درباره خود بسیار شمارم، و نیکویی خود را در مورد آنان، هر چند بسیار، اندک انگارم.

صحیفه سجادیه، دعای ۲۴، ص۱۵۲

روایتی از امالى صدوق از مفضل از امام صادق علیه السلام چنین نقل شده :

بر شما باد تلاوت قرآن ، به درستى که درجات بهشت به تعداد آیات قرآن است هنگامى که روز قیامت مى شود به قارى قرآن گفته مى شود: قرآن بخوان و درجه درجه بالا برو. پس هر چه از آیات قرآن قرائت مى کند، یک درجه بالاتر مى رود.

بحارالانوار، ج ۹۲، ص ۱۹۷

قال الصادق (علیه السلام)

ان من تمام الصوم اعطاء الزكاة یعنى الفطرة كما ان الصلوة على النبى (صلى الله علیه و آله) من تمام الصلوة.

امام صادق (علیه السلام) فرمود:

تكمیل روزه به پرداخت زكاة یعنى فطره است، همچنان كه صلوات بر پیامبر (صلى الله علیه و آله) كمال نماز است.

وسائل الشیعه، ج 6 ص 221، ح 5

قال رسول الله (صلى الله علیه و آله)

… و هو شهر اوله رحمة و اوسطه مغفرة و اخره عتق من النار.

رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود:

رمضان ماهى است كه ابتدایش رحمت است و میانه‏اش مغفرت و پایانش آزادى از آتش جهنم.

بحار الانوار، ج 93، ص 342

در روایتی فضیل از امام صادق علیه السلام چنین نقل میکند:

همانا کسى که زحمت کشد تا قرآن را با مشقت حفظ کند دو پاداش دارد. بعد فرمود: چه مانعى دارد هر کدام از شما که از سر کار به خانه برگشت و از بازار آمد، نخوابد تا این که یک سوره از قرآن را تلاوت کند که براى او نوشته مى شود به جاى هر آیه اى که مى خوانده ، ده حسنه و محو شود از گناهان او، ده سیئه .

بحارالانوار، ج ۹۲، ص

قال اميرالمومنين عليه السلام

الصيام اجتناب المحارم کما يمتنع الرجل من الطعام و الشراب.

امام علي عليه السلام فرمود:

روزه پرهيز از حرامها است همچنانکه شخص از خوردني و نوشيدني پرهيز مي‏کند.

بحار ج 93 ص 249

قال الصادق عليه السلام:

انما فرض الله الصيام ليستوي به الغني و الفقير.

امام صادق عليه السلام فرمود:

خداوند روزه را واجب کرده تا بدين وسيله دارا و ندار (غني و فقير) مساوي گردند.

من لا يحضره الفقيه، ج 2 ص 43، ح 1

 اهمیت درختکاری چنان است که رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم در باره آن فرمود:

اگر نهالی در دست یکی از شماست ودر آستانه ی بر پایی قیامت به اندازه کاشتن آن فرصت دارد آن رابکارد.

(مستدرک الوسائل،ج13،ص460)