موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

?يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَىٰ وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا ۚ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ

اى مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره ها و قبیله ها قراردادیم تا یکدیگر را بشناسید.گرامى ترین شما نزدخداوند با تقواترین شماست. به یقین خداوند دانا و آگاه است.
(حجرات/۱۳)

منظور از آفرینش مردم، از یک مرد و زن، همان بازگشت نسب انسان ها به آدم و حوا است، بنابراین، چون همه، از ریشه واحدى هستند، معنى ندارد که از نظر نسب و قبیله بر یکدیگر افتخار کنند، و اگر خداوند براى هر قبیله و طائفه اى ویژگى هائى آفریده، براى حفظ نظم زندگى اجتماعى آنها است; چرا که این تفاوت ها سبب شناسائى است، و بدون شناسائى افراد، نظم در جامعه انسانى حکم فرما نمى شود; زیرا اگر همه یکسان و شبیه یکدیگر و همانند بودند، هرج و مرج عظیمى، سراسر جامعه انسانى را فرا مى گرفت.

تفسیر نمونه