موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

إِن تُبْدُوا خَيْرًا أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُوا عَن سُوءٍ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ عَفُوًّا قَدِيرًا

ﺍﮔﺮ ﻛﺎﺭ ﺧﻴﺮﻱ ﺭﺍ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻛﻨﻴﺪ ، ﻳﺎ ﺁﻥ ﺭﺍﭘﻨﻬﺎﻥ ﺩﺍﺭﻳﺪ ، ﻳﺎ ﺍﺯ ﺑﺪﻱِ [ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ] ﮔﺬﺷﺖ ﻛﻨﻴﺪ ، [ ﻛﺎﺭﻱ ﻣﻮﺭﺩ ﭘﺴﻨﺪ ﺧﺪﺍ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻳﺪ ] ; ﻳﻘﻴﻨﺎً ﺧﺪﺍ [ ﺑﺎ ﻗﺪﺭﺕ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺑﺮ ﺍﻧﺘﻘﺎم ] ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﮔﺬﺷﺖ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎﺳﺖ .(نساء/١٤٩)

اگر نیکى هاى افراد را اظهار کنید و یا مخفى نمائید مانعى ندارد، به خلاف بدى ها که مطلقاً جز در موارد استثنائى باید کتمان شود و نیز اگر در برابر بدى هائى که افراد به شما کرده اند راه عفو و بخشش را پیش گیرید بهتر است; زیرا این کار در حقیقت یک نوع کار الهى است که با داشتن قدرت بر هر گونه انتقام، بندگان شایسته خود را مورد عفو قرار مى دهد.

عفو و گذشت مخصوص موارد قدرت و پیروزى بر دشمن و شکست نهائى او است.

یعنى در موردى که احساس خطر جدیدى از ناحیه دشمن نشود، بلکه عفو و گذشت از او یک نوع اصلاح و تربیت در مورد او محسوب شود و او را به تجدیدنظر در مسیر خود وادارد.

تفسیر نمونه