موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ

آیا مردم گمان کردند همین که بگویند: «ایمان آوردیم»، به حال خود رها مى شوند و آزمایش نخواهند شد؟!(عنکبوت/۲)

آزمایش، براى تحقق بخشیدن به نیات و صفات درونى است.

و به عبارت دیگر، این عالم همچون یک دانشگاه یا یک مزرعه است.

 برنامه این است که: در دانشگاه استعدادها شکوفا گردد، لیاقتها پرورش یابد، و آنچه در مرحله قوه است به فعلیت برسد.

باید در این مزرعه، نهاد بذرها ظاهر گردد، و از درون آنها جوانه ها بیرون آید، جوانه ها سر از خاک بردارند، پرورش یابند، نهال کوچکى شوند و سرانجام درختى تنومند و بارور، و این امور، هرگز بدون آزمایش و امتحان ممکن نیست.

تفسیر نمونه