?التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِین
?[آن مؤمنان] همان توبه كنندگان پرستندگان سپاسگزاران روزه داران ركوع كنندگان سجده كنندگان وادارندگان به كارهاى پسنديده بازدارندگان از كارهاى ناپسند و پاسداران مقررات خدايند و مؤمنان را بشارت ده.
مؤمنان را که فروشندگان جان و مال به خدا هستند با ۹ صفت بارز معرفى مىکند:
*جان و روحشان را با توبه از گناه پاک میکنند: تائبون
*با عبادت خودسازی میکنند: عابدون
*:سپاس و حمد خدا برای نعمتهاى مادى و معنوى دارند: حامدون
*از یک کانون عبادت و پرستش به کانون دیگرى رفت و آمد دارند:السائحون اینطوری همه جا کانون عبودیت پروردگار و خودسازى و تربیت براى آنها است.
بعضى دیگر (سائح ) را به معنى (صائم ) و روزهدار گرفتهاند، زیرا روزه یک کار مستمر در سراسر روز است، در حدیثی از پیامبر صلوات الله علیه میخوانیم:
ان السائحین هم الصائمون: سائحان روزهدارانند.
*در برابر عظمت خدا رکوع مىکنند: الراکعون.
*بر آستان الهی سجده میزنند :الساجدون
*مردم را به نیکیها دعوت مى کنند:الامرون بالمعروف
* با هرگونه فساد و منکرى مىجنگند: و الناهون عن المنکر.
*به حفظ حدود الهى، و اجراى قوانین خداوند، و اقامه حق و عدالت قیام مىکنند: و الحافظون لحدود الله.
پس از ذکر این صفات نهگانه، خداوند بار دیگر چنین مؤمنان را تشویق نموده و به پیامبرش مىفرماید:
این مؤمنان را بشارت ده: و بشر المؤمنین
چون بشارت بطور مطلق آمده است، مفهوم هر خیر و سعادتى را در بر مىگیرد، یعنى آنها را به هر خیر و هر سعادت و هر گونه افتخار بشارت ده !
تفسیر نمونه،سوره توبه، آیه شریفه ۱۱۲.