موسسه آموزش عالي حوزوي فاطمیه دامغان

ایشان هرگاه در فهم و حل مسأله‎ای در می‎ماندند، بر می‎خاست و وضو می‎گرفت و به سوی مسجد جامع می رفت. در آنجا نماز می‎خواند و به درگاه خدا برای حل مشكل دعا می‎كرد و فهم و حل آن مسئله برایش آسان می‎شد.

 سیمای فرزانگان،ص۱۷۱

مرحوم شيخ مفيد حكايت نموده است :
روزى شخصى از حضرت جوادالا ئمّه ، امام محمّد تقى (ع)سؤ ال کرد: چرا اكثر مردم از مرگ مى ترسند و و از آن هراسناك مى باشند؟
امام جواد (ع) در پاسخ اظهار داشت : چون مردم نسبت به مرگ نادان هستند و از آن اطّلاعى ندارند، وحشت مى كنند.
و چنانچه انسان ها مرگ را مى شناختند و خود را از بنده خداوند متعال و نيز از دوستان و پيروان و اهل بيت عصمت و طهارت( ع)قرار مى دادند، نسبت به آن خوش بين و شادمان مى گشتند و مى فهميدند كه سراى آخرت براى آنان از دنيا و سراى فانى ، به مراتب بهتر است .
پس از آن فرمود: آيا مى دانيد كه چرا كودكان و ديوانگان نسبت به بعضى از داروها و درمان ها بدبين هستند و خوششان نمى آيد، با اين كه براى سلامتى آن ها مفيد و سودمند مى باشد؛ و درد و ناراحتى آن ها را برطرف مى كند؟
چون آنان جاهل و نادان هستند و نمى دانند كه دارو نجات بخش خواهد بود.

سپس افزود: سوگند به آن خدائى ، كه محمّد مصطفى (ص)را به حقّانيّت مبعوث نمود، كسى كه هر لحظه خود را آماده مرگ بداند و نسبت به اعمال و رفتار خود بى تفاوت و بى توجّه نباشد، مرگ برايش بهترين درمان و نجات خواهد بود.
و نيز مرگ تامين كننده سعادت و خوش بختى او در جهان جاويد مى باشد؛ و او در آن سراى جاويد از انواع نعمت هاى وافر الهى ، بهره مند و برخوردار خواهد بود.

اختصاص شيخ مفيد،ص۵۵

آیت الله سید محمد حسین طهرانی در کتاب انوارالملکوت می نویسد:
آیت الله حاج شیخ عباس قوچانی، وصیّ سید علی آقای قاضی می فرمودند: آیت الله العظمی حاج شیخ محمد تقی بهجت در فقه و اصول به درس مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ محمد حسین غروی اصفهانی حاضر می شدند و چون به حجره خود در مدرسه مرحوم سیّد باز می گشتند بعضی از طلابی که در درس برای آنها اشکالاتی باقی مانده بود به حجره ایشان می رفتند و اشکالشان را رفع می نمودند. و چه بسا ایشان در حجره خواب بودند و در حال خواب از ایشان می پرسیدند و ایشان هم مانند بیداری جواب می دادند جواب کافی وشافی، و چون از خواب بر می خاستند و از قضایا و پرسشهای در حال خواب با ایشان سخن به میان می آمد ابداً اطلاع نداشتند و می گفتند: هیچ به نظرم نمی رسد و از آنچه می گویید در خاطرم چیزی نیست.

 مرکز تنظیم و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی بهجت (ره) ؛زندگینامه آیت الله بهجت(ره)

آخوند خراسانی (ره) و تقیّد به نماز جماعت و نافله‎ها: مؤلف كتاب«حیوه الاسلام» می‎نویسد:
«آخوند در دو وقت صبح و مغرب، نماز به جماعت می‎گذارد الا در ماه مبارك رمضان كه هر سه وقت نماز را به جماعت ادا می‎نمود و نوافل شبانه روزی از آن جناب فوت نمی‎شد، لكن نه صرف ادای تكلیف باشد بلكه روح جذبه حق از عباداتش هویدا بود»

سیمای فرزانگان، ص۱۶۹

شهید مطهری فرمودند:

مفضّل با فشار سخت زندگی روبرو شده بود، فقر و تنگ دستی، داشتن قرض و مخارج سنگین زندگی او را آزار می داد، در محضر امام صادق (ع) لب به شکایت گشود و بیچارگی های خود را مو به مو تشریح کرد.

 "فلان مبلغ قرض دارم، فلان مشکل دارم، متحیّرم چه کنم و…."خلاصه در آخر کلامش از امام صادق(ع) در خواست دعا کرد . امام (ع) به کنیزش دستور دادند یک کیسه اشرافی که منصور برای وی فرستاده بود بیاورند.

بعد این کیسه را در اختیار مفضّل قرار می دهد، مفضّل رو به امام(ع) خطاب کرده می گوید: “آقا مقصودم آنچه در حضور شما گفتم دعا بود.

حضرت می فرمایند :"بسیار خوب دعا هم می کنم، امّا این را بدان؛ هرگز سختی های خود را برای مردم تشریح نکن اولین اثرش این است که وانمود می شود تو در میدان زندگی زمین خورده ای و از روزگار شکست یافته ای، در نظر ها کوچک می شوی و شخصیّت و احترامت از میان می رود

داستان راستان، ص۱۷

وقتی دیدی یک روز صبح فرزندت خودش بیدار شد و بدون این که کسی به او بگوید وضو گرفت و در گوشه خلوتی نماز خواند

بدان که نماز فرزندت را گرفت، سجده_شکر به جا بیاور

مبادا از آن پس او را برای نماز خواندن تحریک کنی. جوانان این زمان، تحریک را دوست ندارند.

نمی خواهد آنها را خیلی امر به معروف و نهی از منکر کنید

آنها فطرتا در راه هستند.

با اخلاق و صفات شایسته و با نیت خوب و دعای خیر در حق آنها کار کنید و آنها را به سمت کمالات ببرید.

آنها را باید با نمازدوست_کنید

نه اینکه فقط نمازخوان کنید.

کاربعضی ها ،بی نماز کردن مردم است.

آنها با امر و نهی زیاد و مردم آزاری ،جوانها را تارک الصلاة می کنند.

مقدس مآب ها وافراد سخت گیر کارها راخرابتر میکنند.

مرحوم_حاج_اسماعیل_دولابی

هرجا گرفتاری و بلایی و عذابی بر سر ما آمد، بدانیم جلوتر از آن، زمینه گره و گرفتاری و ابتلا را خود فراهم کرده‌ایم؛ یا با ترک واجب، و یا با ارتکاب کار حرام، و یا ترک مستحبِ خیلی شدید و مؤکد، و یا با انجام شبهات. اگر ما الآن به‌حسب ظاهر همین که بدانیم تارک واجب یا فاعل حرام نیستیم، جا دارد کلاهمان را از شادمانی به هوا بیندازیم.

✍در محضر بهجت، ج۱، ص ۳۵۸ .

 اهمیت گریه برای حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام در سیره و بیان آیت‌الله بهجت قدس‌سره

[حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره] شیر آب حیاط را به‌اندازۀ یک شیر سماور باز کرده بودند و داشتند وضو می‌گرفتند.

 گفتم: آقا، محرم دارد می‌آید و من یک ماه برای تبلیغ می‌روم. سفارشی کنید که آویزه گوشم کنم. همان‌جور که وضو می‌گرفت، تکیه داد به دیوار و آهسته گفت:
«آسید محمد! سعی کن هر شبانه‌روزی یک‌مرتبه برای امام حسین علیه‌السلام گریه کنی…» . (براساس خاطره یکی از شاگردان)

 ردپای سپید، ص۵۷

همه موجودات حرکتشان مطابق فطرت است. ولی به این انسان نادان که می رسد مختلف می شود. بعضی بر اساس فطرت حرکت می کنند و برخی بر خلاف فطرت الهی. تو باید مرد خدا باشی! چه شد که مرد شیطان شدی؟ تو باید اهل خیر و عدالت و علم و تقوا باشی! چه شد که جنایکتار شدی، شرقی و غربی شدی؟ خود شرقیها و غربیها چه شد که شرقی و غربی شدند؟ انسانی که اشرف موجودات است، چرا چنین شد؟! همه اینها به خاطر این است که به انسان، اختیاری داده اند به او گفته اند: می خواهی به جهنم برو و می خواهی به بهشت. می گوید: ما اهل جهنم هستیم، ما نقد را رها نمی کنیم، به او باید گفت: بالاخره نسیه هم می آید، وقتی می آید که هیچ کاری نمی توانی بکنی.

شهره آفاق ،ص۴۰

از عارف ربانی حاج شیخ جواد انصاری همدانی بار ها نقل شده است که فلان شخص با اینکه عامی است ، یک شب که برای نماز شب بلند شده بود می بیند که از چندین خانه نوری به آسمان بلند شده . به الهام در میابد که در آن خانه ها ( در شهر همدان ) نماز شب خوانده می شود . همچنین شخص می بیند از نقطه ای نور عظیمی به آسمان اوج گرفته و در می یابد که امام زمان (عج) در آنجا به نماز شب ایستاده است.

آری چنین است که اگر انسانی هر چند عامی در طاعت حق استوار باشد به مقاماتی از معنویت می رسد که چشمه هایی از حکمت و دانایی در قلبش جوشان می شود و فرد نسبت به برخی از امور بینا و شنوا می شود.

مردان علم در میدان عمل،ص۳۰۲

توجّهات و فضل الهی است که نگهدار انسان است . آن آرامش نفسانی که در انسان موجود است و با آن در برابر حوادث استقامت می کند، مال خداست. این یک حقیقت است، ولی انسان آن را تجربه نکرده است. خدا نکند یک وقت آرامش از شما ها گرفته شود .

 این سکون و اطمینانی که در نفوس وجود دارد،از جانب خداست. تمام برکات از خدای تعالی است. انسان خیال نکند ، این برکات مالِ خود اوست. انسان نباید مغرور شود که ما با دیگران خیلی فرق داریم.

آیت الله بهاءالدینی ،ص۱۴۹

خدا رحمت کند مادرم را. یکی از راه های تربیت وی این بود که هرگاه از ما خلافی می دید، دیگر کار به ما نمی داد؛ یعنی ظرف شستن و دوخت و دوز و مانند آنها را از ما سلب می کرد و از این طریق کار را پیش ما ارزشمند می ساخت. امروزه بسیاری از ما دقیقاً کار را بالعکس می کنیم؛ یعنی وقتی بچه خلافی کرد او را به کار وا می دارند یا اگر اذیت کرد، کار او را دو برابر می کنند. در نتیجه، چنین بچه ای کار را تنبیه تلقی می کند، در حالیکه ما بیکاری را به عنوان تنبیه تلقی می کردیم.
———————–
منبع: پایگاه اطلاع رسانی نشر آثار و اندیشه های حضرت آیت الله محی الدین حائری شیرازی(ره)

احادیث در لزوم بزرگداشت این سه شب فرد، یعنی شب نوزدهم، بیست‌ویکم و بیست‌وسوم، آشکار است.

من پیش از این می‌پنداشتم که تعظیم این سه شب فقط برای آن است که احتمال دارد یکی از این سه شب، شب قدر باشد، ولی بعد در برخی از روایات دیدم که در هر کدام از این سه شب اسرار الهی نهفته و فوایدی برای بندگان اندوخته شده است.

امام صادق علیه‌السلام فرمود:
 «در شب نوزدهم امور مقدر می‌شود
 و در شب بیست‌ویکم استوار می‌گردد
و در شب بیست‌وسوم امضا می‌شود»

کافی،باب‌صوم.

خیلی ها غرق آرزو هستند. به زنش می گوید : ” چند وقت دیگه از این محل به شمیران می رویم.طرف های تجریش یک خانه دیده ام عالی است. به آنجا می رویم. هوای آنجا تمیز است. بعد هم از شمرون به آمریکا می رویم . و … در حال گفتن این حرفهاست و خبر ندارد که سرطان گرفته و چند وقت دیگر . اجل به سراغش می آید. و باید از دنیا برود.
در روایت آمده که : ” یَابنَ آدَم،أَجَلُکَ یَضحَکُ بِأَمَلُکَ"؛ ای فرزند آدم،اجل تو به آرزوهایی که در سر می پرورانی می خندد.! ” این بنده خدا آرزو دارد که به شمرون برود. در انجا خانه بخرد. دو سه سالی در شمرون بماند. بعد هم به آمریکا پناهنده بشود. اینها را به زنش می گوید و خبر ندارد که مرگش نزدیک است. اجل ، به آرزوهای او غش غش می خندد و می گوید : “چی می گوید این؟! می گوید شش ماه دیگر از این محل می رویم. تو دو ماه دیگر می میری!”
 پس هنوز آدم گرم دنیا نشده که ملک الموت از راه می رسد که آقا باید بروی. آقا ، باید تشریف ببری. آه. من تازه زن گرفتم . تازه عروسی کرده ام. چه طور بروم ؟ در ادامه این حدیث امده : ” تَقدیری یَضحَکُ بِتَدبیرِکَ” ای فرزند آدم، تقدیر من به تدبیر تو می خندد.” من تقدیر کرده ام که موسای اولوالعزم بیاید. فرعون سر نود هزار کودک پسر را می برد. تا موسی نیاید. اما تقدیری که خداوند خواسته عملی می شود. موسی می آید و فرعون را هم از بین می برد. پس تقدیر خداوند به تدبیر بنده می خندد.
 بررسی گناهان کبیره در مواعظ آیت الله مجتهدی تهرانی،ص ۳۶ و ۳۷

شخص موثقی از علمای نجف نقل کردند :در نجف‌اشرف دیدم آیت‌الله عالم و عارف کامل (آقای سید علی قاضی طباطبایی) استاد اخلاق علامه طباطبایی در دکانی کاهو می‌خرید ولی بر خلاف سایر مشتری‌ها که کالاهای مرغوب و نازک را جدا می‌کردند ایشان کاهو های غیر مرغوب و غیرقابل‌استفاده را جدا کرده پولش را دادو حرکت کرد و من به دنبالش رفتم .
عرض کردم: چرا حضرت‌عالی که کاهو خوبی جدا نکردید؟
فرمود :فروشنده این کاهو آدم فقیری است و می‌خواهم به او کمک کرده باشم. درضمن نمی‌خواهم به‌طور مجانی باشد که هم شخصیت و حیثیت او محفوظ باشد و هم او، به پول مجانی گرفتن عادت نکند.
این کاهوها را که کسی نمی‌خرد برمی‌دارم و پولش را به او می دهم.
  مردان علم درمیدان عمل، ج ۱

از سخنان این عالم عالی قدر میتوان این طور برداشت کرد که در دین مقدس اسلام،سربار مردم بودن و… زشت و مذموم شمرده شده است.از طرف دیگر باید به گونه ای به دیگران کمک کرد که حیثیت فرد مقابل حفظ شود.